در زبان فارسی، "کننده" یک پسوند است که به فعل‌ها افزوده می‌شود تا نام‌های فاعلی ایجاد کند و به معنای "عمل‌کننده" یا "فاعل" باشد. برای استفاده صحیح از این واژه و قواعد مرتبط با آن، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. ترکیب با افعال: "کننده" معمولاً به انتهای فعل‌هایی که به صورت مصدر آمده‌اند، اضافه می‌شود. به عنوان مثال:

   • خواندن → خواننده
   • نوشتن → نویسنده

2. جنس و شمار: در زبان فارسی، واژه "کننده" همواره به صورت مذکر و مفرد به کار می‌رود. در صورت نیاز به اشاره به مؤنث یا جمع، باید از واژه‌های معادل دیگر یا قیدهای توصیفی استفاده کرد. برای مثال:

   • خانم نویسنده (برای اشاره به یک زن نویسنده)
   • نویسندگان (برای اشاره به جمع)

3. استفاده در جملات:

   • به‌طور مثال:
     • "او یک نویسنده معروف است."
     • "داستان‌های نوشته شده توسط این نویسنده جذاب هستند."

4. نکات نگارشی: هنگام استفاده از "کننده" در متن، توجه به قواعد نگارشی مانند استفاده صحیح از فاصله‌ها و نقطه‌گذاری مهم است.

5. معنی و سیاق: به معنای واژه "کننده" توجه کنید؛ این واژه به طور کلی به فرد یا چیزی اشاره دارد که عملی را انجام می‌دهد. بنابراین، سیاق جملات باید به گونه‌ای باشد که مفهوم روشن و قابل فهم باشد.

این نکات به شما کمک می‌کند تا در استفاده از کلمه "کننده" و ترکیب‌های آن، دقت بیشتری داشته باشید.

1. معلم با روش‌های نوین، انگیزه و علاقهٔ دانش‌آموزان را به یادگیری افزایش دهنده است.
2. این نرم‌افزار یک ابزار کارآمد برای مدیریت زمان و برنامه‌ریزی کننده است.
3. جشنوارهٔ هنرهای دستی به عنوان محلی برای کشف و معرفی هنرمندان جدید عمل کننده است.