کلمه "شاعر پیغمبر" به معنای شاعری است که در وصف پیامبران یا به توصیف ویژگی‌های آنها می‌پردازد. برای استفاده صحیح از این ترکیب و مراعات قواعد فارسی و نگارشی، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. فاصله بین کلمات: بین "شاعر" و "پیغمبر" باید فاصله وجود داشته باشد، زیرا این دو واژه مستقل هستند.

2. استفاده از علائم نگارشی: اگر این عبارت بخشی از جمله‌ای طولانی‌تر باشد، باید علائم نگارشی مناسب (مانند ویرگول، نقطه و غیره) رعایت شود.

3. جنس واژه‌ها: "شاعر" مؤنث نیست و به همین دلیل در ترکیبات مربوط به آن باید از صیغه‌های مذکر استفاده کنید، مگر اینکه منظور شما شاعرانی باشند که زنانه شعر می‌سرایند.

4. توصیف: در نوشتار خود می‌توانید توضیحاتی درباره ویژگی‌ها یا آثار شاعر پیغمبر اضافه کنید، مثل "شاعر پیغمبر کسی است که به وصف خوبی‌ها و اخلاق پیامبران می‌پردازد."

5. اهمیت مفهوم: در صورت نیاز، برای روشن‌تر شدن مفهوم، می‌توانید توضیحاتی درباره "شاعر" و "پیغمبر" ارائه کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت "شاعر پیغمبر" به درستی و به طور مؤثر در متن‌های خود استفاده کنید.