جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
معنی: شد. [ ش َ] (فعل ) مخفف ِ «شود». (یادداشت مؤلف ). و در تمامی شواهد ذیل شَد مخفف ِ «شود» آمده است . (از یادداشت به خط دهخدا) : و شهریار را بخواند و به خانه اندر همی داشت و به خلق ننمودی ،تا بزرگ شَد [بهرام چوبینه ] و خویشتن را شهریار نخواندی . (ترجمه ٔ تاریخ طبری بلعمی ). تا پیر نشَد مرد نداند خطر عمر تا مانده نشَد مرغ نداند خطر بال . کسایی . به بازوش بربستم این اسم گُهر پسر خوار شَد چون بمیرد پدر. فردوسی . هر آنگه که موی سیه شَد سپید ببودن نماند فراوان امید. فردوسی . هر آن کس که گیرد به دست اژدها شَد او کشته و اژدها شَد رها. فردوسی . یکی رخش دارد به زیر اندرون که گوئی روان شَد کُه ِ بیستون . فردوسی . چنین گفت رستم به رهّام شیر که ترسم که رخشم شَد از جنگ سیر چو او سست گردد پیاده شوم به خون و خوی آهار داده شوم . فردوسی . شَد از مرگ ، درویش با شاه راست . فردوسی . جهاندار خویش شَد سرافراز و گرد سپه را به دشمن نباید سپرد. فردوسی . ز میراث دشنام یابی تو بهر همه زهر شَد پاسخ پای زهر. فردوسی . به مریم چنین گفت کایدر نشین بترسم که شَد شاه ایران زمین . فردوسی . نخواهم که باشد چنو شهریار اگر چند بی شاه شَد روزگار که او را بسی داوری در سر است همان رای با لشکر دیگر است . فردوسی . چو بشنید فرزند خاقان که شاه ز جیحون گذر کرد خود با سپاه همی بشکند عهد بهرام گور بر این بوم و بر تازه شَد جنگ وشور. فردوسی . هر آن کس که بگریزد از کارکرد از او دور شَد نام و ننگ و نبرد. فردوسی . چنین گفت کاین بدتن بی وفا گرفتار شَد در دم اژدها. فردوسی . سپاه است چندان به درگاه تو که گربگذری تنگ شَد راه تو. فردوسی . توانگر به بخشش بود شهریار به گنج نهفته نشَد نامدار. فردوسی . ابا ترکش و تیر و تیغ و سپر دو دسته پیاده پس ِ نیزه ور سواران جنگی نگهدارشان بدان گه که شَد سخت پیکارشان . فردوسی . سخن چون نگفتی بود چون گهر چو گفتی شَد از خاک ره تیره تر. سخن تا نگویی تویی شاه ِ آن چو گفتی شود شاه تو آن زمان . فردوسی . هواجوی سوی خرد ننگرد که بیمرهوا چیره شَد بر خرد. فردوسی . هر آن کس که شد در جهان شاه فش سرش گردد از گنج دینارکش . سرش را بپیچم ز گندآوری نخواهم که جوید کسی مهتری . فردوسی . کاشکی خسرو غزنین سوی غزنین رودی که ره غزنین خرّم شَد و غزنین خرّم . فرخی . کوهی که بر او زلزله قادر نشَد او را از حلم تو یک ذرّه سکونی و قرار نیست . فرخی . او نصیحت بشنید اما بدگوی یعنی در میان شور همی کرد سبب جستن شَد. فرخی . از بسی گشتن به حال از حال شد یاقوت پاک پیشتر اصفر بباشد آنگهی احمر شود. غضائری (از الجماهر بیرونی ). به زخم پای اسبان کوه دشت است به زخم یشک ایشان دشت شد غار. عنصری . صلاح بنده ٔ مخلص مدام افزون باد وآن کس که همی نقص جست شد کم و کاست . عنصری . سپهسالار لشکرشان یکی لشکرشکن کآری شکسته شد از او لشکر ولیکن لشکر ایشان . عنصری . شجر شناس دلم را و شعر من گل او گل شکفته شنیدی که باز شَد به شَجر. عنصری . ز تیغ و ز کینت حزین شَد عدو ز داشاد تو شاد گردد ولی . منوچهری . غراب بین نیست جز پیمبری که زودمستجاب شَد دعای او. منوچهری . هلال عید بدان گونه رخ ننمودی چو عاشقی که شَد از غم نزار و زار و دوتا. منوچهری . چگونه است کز حرب سیری نیابی چگونه که به هر جای هرگز نپائی مگر نذر کردی که هر مَه ْ که نو شد شهی را ببندی و شهری گشایی . زینبی . پس طاهر فرمان داد تا همه سرهنگان به سلام لیث علی رفتند، لیث نگذاشت که هیچ کس از شارستان و از سپاه او نزدیک طاهر شَد. (تاریخ سیستان ). کار سیستان لیث را مستقیم شد و خزاین طاهر فروگرفت و بر حرم وی اجری ̍ فرمود تا برانند و نگذاشت که کس اندر سرای حرم شَد. (تاریخ سیستان ). سخن کان گذشت از زبان دو تن پراکنده شَد بر سر انجمن . اسدی . سوی اوت باد آه سپه را پناه گر او گم شود، شَد شکسته سپاه . اسدی . کتاب و پیمبر چه بایست اگر نشَد حکم کرده نه بیش ونه کم . ناصرخسرو. آنک بر شکم خویش قادر شَد به صدقه دادن و ایثار کردن و کرم ورزیدن قادر شَد. (کیمیای سعادت ). تو خاص پادشاه شدی بس شگفت نیست شَد خاص پادشاه ، پسرِ خاص ِ پادشاه . مسعود سعد ترا چه آب و چه آتش مطیع و منقادند چو شد سپاهی دیگر بدار از آتش و آب . مسعود سعد. شَد چو شیرخدای حرزنویس رخت بر گاوبرنهد ابلیس . سنایی . سر دندانش را چو شَد خندان بنده شَد دهرش از بن ِ دندان . سنایی . تا زبانت خمش نشَد از قول ندهد بار نطقت ایزد بار. سنایی . روبهی کز باد گشت فربه و نر به دو سوزن سبک شَد و لاغر. سنایی . چه شَد ارهست ظاهرت عریان باطنت دارد از هنر زیور. سنایی . خندان لب مطیع تو همچون پیاله شَد پرخون دل حسود تو همچون قنینه باد. سیدحسن غزنوی . تاریخ سرفراز نیابد به جان خلاص گر پیش تو نشَد به زمین بوس سرگرای . سوزنی . آن را که تن به آب وهوای ری آورند دل آب وجان هوا شَد از آب و هوای ری . خاقانی . ناخس و رخوه کاسر و ضاغط و آن مفسخ کز او عضل شد چاک . (از نصاب الصبیان ص 47). بد نماند چون اشارت کرد دوست کفر ایمان شَد چو کفر ازبهر اوست . مولوی . آینه بی نقش شَد یابد بها زانکه شَد حاکی ز جمله نقش ها. مولوی . مستمع چون تشنه و جوینده شَد واعظ ار مرده بود گوینده شَد. مولوی . بانگ و صیتی جو که آن حاصل نشَد تاب خورشیدی که آن آغل نشَد. مولوی . کاسه ٔ چشم حریصان پر نشَد تا صدف قانع نشَد پر در نشَد. مولوی . مراد هرکه برآری مطیع امرتو شَد خلاف نفس که فرمان دهد چو یافت مُراد. سعدی . این چه عیب است کز آن عیب خلل خواهد شد ور بود عیب نیز چه شَد مردم بی عیب کجاست . حافظ. آن نیست که حافظ را رندی بشَد از خاطر کاین سابقه ٔ پیشین تا روز پسین باشد. حافظ. شَدخطّ عمر حاصل گر زانکه با تو ما را هرگز به عمر روزی ، روزی شود وصالی . حافظ. حافظ ار سیم و زرت نیست چه شَد شاکر باش چه به ْ از دولت لطف سخن و طبع سلیم . حافظ. زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه شَد دیو بگریزد از آن قوم که قران خوانند. حافظ. محروم اگر شدم ز سر کوی او چه شَد از گلشن زمانه که بوی وفا شنید. حافظ. فکربلبل همه آن است که گل شَد یارش گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش . حافظ. به حرامی چو شحنه شَد خندان به حرم دان فروبرد دندان . اوحدی . من به حبّه ای درمانده بودم و آن خداوندگار بر من ابقا می فرمود ورخصت نداد که حبّه ای از من به زیان شَد. (المضاف الی بدایعالازمان ص 12). ز ممکن روسیاهی در دو عالم جدا هرگز نشَد والله اعلم . شبستری . دهخدا در یادداشتی به دو بیت از مولوی که احیاناً مستند ملک الشعرای بهار در تلفظ مضموم «ش » در فعل «شد» بوده است ، اشاره کرده اند : چون برآمد نور ظلمت نیست شُد ظلم را ظلمت بود اصل و عضُد. مثنوی . مدتی این مثنوی تأخیر شُد مهلتی بایست تا خون شیر شُد. مثنوی . become, go, grow, be, happen, leave, became أصبح، محمل، لاق ب، يصبح oldu devenu wurde convertirse divenne شدن، درخور بودن، برازیدن، امدن به، مناسب بودن، زیبنده بودن، رفتن، راه رفتن، گشتن، رهسپار شدن، روانه ساختن، بزرگ شدن، رشد کردن، روییدن، کاشتن، بالیدن، بودن، ماندن، زیستن، وجود داشتن، امر فعل بودن، رخ دادن، اتفاق افتادن، روی دادن، واقع شدن، تصادفا برخورد کردن، پیشامدکردن، گذاشتن، ترک کردن، رها کردن، عزیمت کردن
کلمه "شد" در زبان فارسی از فعل "شدن" (به معنی تبدیل شدن یا به وقوع پیوستن) مشتق شده است و به‌عنوان یکی از اشکال گذشته این فعل استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی و زبانی مربوط به کلمه "شد" می‌پردازیم:
قالب زمان: "شد" به زمان گذشته اشاره دارد. در جملات، این کلمه معمولاً برای بیان وقوع یک عمل یا تغییر در گذشته به کار می‌رود.
نحوه‌ی استفاده: این کلمه می‌تواند به تنهایی یا به همراه سایر اجزای جمله استفاده شود. به عنوان مثال:
او معلم شد.
به یک شخصیت مهم تبدیل شد.
ارتباط با سایر افعال: "شد" می‌تواند به عنوان فعل کمکی یا اصلی در جملات مختلف به کار رود:
او زودتر از موعد به خانه رسید و کارها را تمام کرد. (استفاده به عنوان فعل اصلی)
هوا سرد شد. (استفاده به عنوان فعل اصلی)
تطابق با فاعل: باید توجه داشت که "شد" در جملات با فاعل (مضمون) زمان و تعداد، تطابق دارد:
آنها به یک نتیجه خوب رسیدند و مشکلشان حل شد. (جمع)
تنها یک نفر در این جلسه شرکت کرد و تلاش‌هایش بی‌نتیجه شد. (مفرد)
نکات نگارشی: هنگام نوشتن، باید به موارد زیر توجه کنید:
در جملات رسمی و ادبی، مانند سایر افعال، "شد" باید به درستی و در جای مناسب خود استفاده شود.
همچنین از بکار بردن واژه‌های اضافه (مثل "همیشه"، "هم"، "فقط" و ...) به شکل نادرست کنار "شد" خودداری کنید.
ترکیب‌ها و عبارات: در زبان فارسی، "شد" می‌تواند همراه با کلمات دیگر ترکیبات معنایی خاصی ایجاد کند:
نابود شد
به یاد ماندنی شد
محبوب شد
در نهایت، کلمه "شد" به‌عنوان یکی از عناصر کلیدی در جملات فارسی، نقش مهمی در بیان تغییرات و اتفاقات ایفا می‌کند.
مثال برای واژه (هوش مصنوعی)
البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "شد" در جملات آورده شده است:
هوا خیلی سرد شد و مردم لباس‌های گرم‌تری پوشیدند.
او با تلاش بسیار به موفقیت رسید و زندگی‌اش تغییر کرد.
ساعت‌ها گذشت و بالاخره وقت رفتن شد.
وقتی خبر آمدن مهمان‌ها رسید، همه چیز آماده شد.
بعد از بارش باران، زمین خیس و گل‌آلود شد.
اگر به جملات بیشتری احتیاج دارید یا سوال دیگری دارید، لطفاً بفرمایید!
لغت‌نامه دهخدا
واژگان مرتبط: شدن، درخور بودن، برازیدن، امدن به، مناسب بودن، زیبنده بودن، رفتن، راه رفتن، گشتن، رهسپار شدن، روانه ساختن، بزرگ شدن، رشد کردن، روییدن، کاشتن، بالیدن، بودن، ماندن، زیستن، وجود داشتن، امر فعل بودن، رخ دادن، اتفاق افتادن، روی دادن، واقع شدن، تصادفا برخورد کردن، پیشامدکردن، گذاشتن، ترک کردن، رها کردن، عزیمت کردن
لام تا کام نسخه صفحه کلید نیز راه اندازی شده است. شما با استفاده از کلیدهای موجود بر روی صفحه کلید دستگاهتان می توانید با وب سایت ارتباط برقرار کنید. لیست کلید های میانبر
