کلمه «شروع کردن» در زبان فارسی به معنای آغاز کردن یا شروع به انجام کاری است. در نگارش و استفاده از این ترکیب، چند نکته وجود دارد که می‌توان به آنها اشاره کرد:

1. جایگاه کلمه در جمله: «شروع کردن» معمولاً به عنوان فعل به کار می‌رود و می‌تواند به عنوان فعل اصلی جمله یا فعل کمکی همراه با فعل دیگر قرار گیرد. به عنوان مثال:

   • «او تصمیم به شروع کردن یک پروژه جدید گرفت.»

2. نحو: بعد از «شروع کردن»، معمولاً نیاز به یک مفعول وجود دارد، که می‌تواند یک اسم یا یک فعل باشد:

   • «او شروع کرد به مطالعه.»
   • «او شروع کرد کار جدیدش.»

3. فعل‌های ترکیبی: این عبارت می‌تواند با فعل‌های دیگر ترکیب شود. به عنوان مثال:

   • «آغاز کردن» و «شروع کردن» اغلب به جای هم استفاده می‌شوند، اما معانی دقیق و کاربردهای خاص خود را دارند.

4. استفاده از قیدهای زمان: برای واضح‌تر کردن زمان شروع، می‌توان از قیدهای زمان نیز استفاده کرد:

   • «او فردا شروع به کار می‌کند.»

5. فعل مضارع و گذشته: این ترکیب را می‌توان در زمان‌های مختلف به کار برد:

   • گذشته: «او شروع کرد به نوشتن کتابش.»
   • مضارع: «او هر روز شروع می‌کند به ورزش کردن.»
6. نگارش صحیح: در نوشتار رسمی، کلمات را به درستی جدا کنید و از نقطه‌گذاری مناسب استفاده کنید. مثلاً:
   • «ما تصمیم گرفتیم شروع کنیم به یادگیری زبان جدید.»

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه «شروع کردن» در جملات مختلف استفاده کرد.