شه
licenseمعنی کلمه شه
معنی واژه شه
اطلاعات بیشتر واژه
کلمه "شه" در زبان فارسی معانی و کاربردهای مختلفی دارد. برای بررسی قواعد نگارشی و نحوی این کلمه، موارد متعددی را میتوان در نظر گرفت:
-
معنا: "شه" به معنای "شهر" و "پادشاه" است و به طور کلی به عنوان یک واژهی کلیدی در شعر و ادبیات فارسی استفاده میشود.
-
استفاده در جمله:
- به عنوان اسم: "شه در حال ترقی است."
- در ترکیب با واژههای دیگر: "شهی بزرگ"، "شهنشین".
-
قواعد صرف و نحو:
- "شه" به صورت منفرد و بدون هیچ پسوندی به کار میرود.
- در ترکیبات مختلف ممکن است به صورت جمع یا مؤنث/مذکر درآید.
-
نکات نگارشی:
- به کارگیری واژه "شه" باید در بافت مناسب باشد و از نظر تاریخی یا ادبی به درستی استفاده شود.
- در نوشتههای ادبی، ممکن است از "شه" برای زیبایی و قافیه استفاده شود.
- قرارگیری در متون:
- "شه" میتواند در اشعار، نثرهای کلاسیک و متون مذهبی یا تاریخی به کار رود.
به طور کلی، به هنگام استفاده از کلمه "شه"، توجه به بافت و معنا و همچنین قواعد نگارشی مهم است تا از استفاده نادرست این واژه در جملات جلوگیری شود.
البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "شه" در جملات آورده شده است:
-
شه در لغت به معنای «شهر» است.
- "من در شهری بزرگ به نام تهران زندگی میکنم."
-
شه به عنوان یک واژه محاورهای به معنای «فردی» که دارای ویژگیهای خاصی است.
- "او واقعاً یک شه باهوش و خلاق است."
-
شه به معنای "روح" یا "جان" در برخی از متون ادبی.
- "وجود او مانند یک شه زنده در دل طبیعت بود."
- شه به عنوان بخشی از نام مکانها یا شخصیتها.
- "امروز به بازدید از شه تاریخی اصفهان خواهیم رفت."
اگر نیاز به مثالهای بیشتری دارید یا به موضوع خاصی اشاره میکنید، لطفا بفرمایید!