در زبان فارسی، واژه "شهر مقدس" به دو جزء اصلی تقسیم می‌شود: "شهر" و "مقدس". در بررسی قواعد و نگارش این ترکیب، نکات زیر قابل توجه است:

1. مفهوم و استفاده: "شهر مقدس" به محلی اشاره دارد که از نظر مذهبی یا فرهنگی دارای اهمیت ویژه‌ای است. این عبارت ممکن است به شهرهایی مانند قم یا مشهد اشاره کند.

2. نحو و ترتیب کلمات: در زبان فارسی، معمولاً صفت (مقدس) قبل از اسم (شهر) قرار می‌گیرد. بنابراین "شهر مقدس" از نظر نحوی صحیح است.

3. نقطه‌گذاری: اگر این عبارت در وسط جمله قرار گیرد، معمولاً نیاز به کاما یا سایر نشانه‌های نگارشی ندارد، مگر آنکه به نحوی خاص مورد نیاز باشد. اما در ابتدای جمله یا عنوان، می‌توان آن را به تنهایی ذکر کرد.

4. نوشتار درست: حروف "شهر" و "مقدس" با حروف کوچک نوشته می‌شوند، مگر اینکه در ابتدای جمله قرار گیرند یا جزء عنوان خاصی باشند.

5. تأکید و ذکر خاص: اگر قصد دارید بر اهمیت یا ویژگی خاصی از این شهر تأکید کنید، می‌توانید از عبارات توصیفی بیشتری استفاده کنید، مثلاً "شهر مقدس قم" یا "شهر مقدس مشهد".

استفاده صحیح از این عبارت بستگی به زمینه مطرح شده و سبکی دارد که در آن نوشته می‌شود.