عادت پذیر

کلمه "عادت پذیر" به‌طور کلی به دو قسمت تقسیم می‌شود: "عادت" و "پذیر". در بررسی این ترکیب از نظر قواعد زبان فارسی و نگارشی، نکات زیر قابل توجه است:

1. معنی کلمه: "عادت پذیر" به معنای کسی است که قادر به قبول یا پذیرش عادت‌ها است. این ترکیب معمولاً در متون روانشناسی و اجتماعی استفاده می‌شود.

2. املا: املای این ترکیب به همین صورت صحیح است و نیاز به تغییر ندارد.

3. قوانین نگارشی:

   • در متون رسمی و علمی، بهتر است از "عادت‌پذیر" به‌صورت نوشته شده بدون فاصله استفاده شود. در این حالت، خط فاصله (تیره) بین دو بخش کلمه به‌عنوان نشان‌دهنده ترکیب آن‌ها عمل می‌کند.
   • حروف بزرگ و کوچک: این ترکیب به طور معمول با حروف کوچک نوشته می‌شود، مگر اینکه در ابتدای جمله قرار گیرد.
4. نحوه به کارگیری:
   • "عادت‌پذیر" می‌تواند به‌عنوان صفت به کار رود. به عنوان مثال: "او فردی عادت‌پذیر است."
   • همچنین ممکن است در جملات توصیفی یا تحلیلی به کار رود، مانند: "افرادی که عادت‌پذیر هستند، به راحتی بر رفتارهای جدید تسلط پیدا می‌کنند."

با توجه به این نکات، استفاده صحیح از کلمه "عادت پذیر" در نگارش می‌تواند به بهبود وضوح و دقت متن کمک کند.