عجز داشتن

کلمه "عجز داشتن" در زبان فارسی به معنای ناتوانی یا عدم توانایی در انجام کاری است. در استفاده از این کلمه، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نحو:

   • "عجز" نوعی اسم است و به معنای ناتوانی یا کمبود است.
   • "داشتن" فعل بودن است که در ترکیب با "عجز" به بیان حالت یا وجود عجز در شخص یا شیء می‌پردازد.

2. ترکیب:

   • این عبارت معمولاً به صورت "عجز داشتن در..." استفاده می‌شود، به‌عنوان مثال: "او در انجام این کار عجز داشت."

3. نکات نگارشی:

   • در نوشتن این عبارت، "عجز" با حروف کوچک آغاز می‌شود، مگر اینکه در ابتدای جمله باشد.
   • هیچ فاصله اضافی بعد از کلمه "داشتن" وجود نداشته باشد.

4. استفاده در جملات:

   • "او در برابر این مشکل عجز داشت."
   • "عجز داشتن در این موقعیت نشان‌دهنده چیست؟"
5. استفاده از معانی مشابه:
   • می‌توان از مترادف‌هایی مانند "ناتوانی"، "کم‌اهمیت بودن" یا "عدم قابلیت" نیز در متون به جای "عجز داشتن" استفاده کرد بسته به زمینه جمله.

با رعایت این نکات می‌توانید از عبارت "عجز داشتن" به درستی استفاده کنید.