کلمه "غلاف نشین" از ترکیب دو واژه "غلاف" و "نشین" تشکیل شده است. به طور کلی در فارسی برای نوشتن و استفاده از واژه‌ها، چندین قاعده و نکته وجود دارد که به اختصار به آن‌ها اشاره می‌کنم:

1. هم‌نوایی و هم‌خوانی: در ترکیب‌ها، واژه‌ها باید به صورت هم‌خانواده و هم‌نوایی به کار روند. "غلاف" به معنی پوشش یا روپوش است و "نشین" به معنی کسی که در جایی نشسته یا سکونت دارد. ترکیب "غلاف نشین" به صورت توصیفی به معنی کسی است که در غلاف زندگی می‌کند یا به نوعی با غلاف در ارتباط است.

2. فاصله و جانشینی: در فارسی، ترکیب‌های دو واژه‌ای معمولا بدون فاصله نوشته نمی‌شوند و در صورتی که معنی خاصی به صورت یک واژه داشته باشند، به صورت یک کلمه درمی‌آیند. اما "غلاف نشین" به دلیل عدم رایج بودن به صورت یک کلمه، باید با فاصله نوشته شود.

3. نگارش صحیح: باید توجه داشت که در نوشتن کلمات ترکیبی، استفاده از قواعد نگارشی مانند بزرگ‌نویسی اول کلمات (در آغاز جملات) و علامت‌های نگارشی (ویرگول، نقطه و ...) رعایت شود.

4. مفهوم‌سازی: در استفاده از ترکیب‌ها، باید به این نکته توجه شود که مفهوم کلمه ترکیبی باید نسبت به هر دو جزء آن واضح باشد. برای مثال "غلاف نشین" به وضوح معنی خاصی ارائه می‌دهد که ممکن است در ادبیات یا زبان روزمره کاربرد داشته باشد.

در نهایت، این ترکیب در متون ادبی، محاوره‌ای یا علمی می‌تواند معانی و کاربردهای خاص خود را داشته باشد که باید با توجه به سیاق متن انتخاب شود.