فرح

کلمه "فرح" در زبان فارسی یک اسم مؤنث است که به معنی شادی، خوشحالی و سرور به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه، می‌توان به چند نکته نگارشی و قواعد زبانی اشاره کرد:

1. استفاده از حرف تعریف:

   • در جملات می‌توان از حرف تعریف "یک" یا "این" قبل از "فرح" استفاده کرد؛ مثلاً: "یک فرح در دلش احساس می‌کرد."

2. قید و اصطلاحات:

   • می‌توان از "فرح" در ترکیب‌های دیگر یا به عنوان قید استفاده کرد؛ مثل: "با فرح به این خبر واکنش نشان داد."

3. جنسیت:

   • به خاطر مؤنث بودن این کلمه، در جملات باید دقت کرد که صفت‌ها و افعال به صورت مؤنث صحیح استفاده شوند.

4. واژه‌سازی:

   • می‌توان کلمه "فرح" را با پسوندها یا پیشوندهای دیگر ترکیب کرد تا مفاهیم جدیدی ایجاد کرد؛ مانند "فرح‌زا" به معنی خوشحال‌کننده یا مفرح.
5. نحو و ساختار جمله:
   • در جملات، "فرح" می‌تواند به عنوان فاعل یا مفعول قرار بگیرد. مثلاً: "فرح آمد" (فاعل) یا "او فرح را دید" (مفعول).

با رعایت این نکات می‌توانید به شیوه‌ای درست و زیبا از کلمه "فرح" استفاده کنید.

1. فرح به باغی که پر از گل‌های رنگارنگ بود، رفت و از زیبایی آن لذت برد.
2. با شنیدن خبر موفقیتش، بر چهره‌اش لبخند فرح بخشی نشست.
3. جشن تولد فرح با حضور دوستان و خانواده‌اش بسیار شاد و مهیج برگزار شد.