فرسا

کلمه "فرسا" یک واژه‌ی فارسی است که به معنای "خسته کننده" یا "فرساینده" استفاده می‌شود. با توجه به آن که این کلمه به صورت‌های مختلفی می‌تواند به کار رود، قواعد نگارشی زیر می‌توانند در نگارش آن مفید باشند:

1. نوشتار صحیح: کلمه "فرسا" به صورت صحیح با حرف "ف" آغاز می‌شود و با "ا" به پایان می‌رسد.

2. استفاده از علامت‌های نگارشی: در متنی که از "فرسا" استفاده می‌شود، اگر کلمه در میان یک جمله قرار گیرد، باید توجه کنید که قبل و بعد از آن علامت‌های نگارشی مناسب (مانند ویرگول، نقطه و ...) رعایت شود.

3. ترکیب با دیگر واژه‌ها: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت به کار برود و با اسم‌ها ترکیب شود. برای مثال: "شیوه‌ی فرسا" یا "تجربه‌های فرسا".

4. جنس و تعداد: "فرسا" به عنوان یک صفت معمولاً بدون تغییر در تعداد (مفرد و جمع) به کار می‌رود، اما می‌توانید از ترکیبات آن با پسوندهای مناسب استفاده کنید.

5. معنی و سیاق: دقت کنید که "فرسا" در متن‌های مختلف ممکن است معانی متفاوتی داشته باشد. لذا در انتخاب کلمه باید به بافت و سیاق جمله توجه کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "فرسا" را به درستی در نوشتارهای خود به کار ببرید.

1. پارچه‌های نازک به راحتی دچار فرسا می‌شوند و نیاز به مراقبت بیشتری دارند.
2. استفاده مکرر از یک شیء می‌تواند باعث فرسا شدن آن شود و بنابراین بهتر است از وسایل با کیفیت و مقاوم استفاده کنیم.
3. در اثر فرسایش زمین، کشاورزان مجبور به تغییر شیوه‌های کشت خود شدند تا از آسیب بیشتر به محصولات جلوگیری کنند.