کریه

کلمه "کریه" در زبان فارسی به معنای زشت، ناپسند و ناخوشایند است. در استفاده صحیح از این کلمه و نگارش مرتبط با آن، نکات زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. نگارش: کلمه "کریه" باید به این شکل نوشته شود و به عنوان صفت در جملات به کار می‌رود.

2. جنس و تعداد: "کریه" به عنوان یک صفت در زبان فارسی، می‌تواند به شکل‌های مختلف برای اشاره به جنس و تعداد مورد استفاده قرار گیرد.

   • مثلاً: "صورت کریه" (مفرد) و "چهره‌های کریه" (جمع)

3. هم‌نشینی: این کلمه معمولاً با اسم‌هایی که به زیبایی یا جذابیت اشاره دارند، در تضاد قرار می‌گیرد. مثلاً: "زیبایی و کریهی".

4. کاربرد در جمله: برای استفاده از "کریه" در جملات، باید به ساختار جمله توجه شود. به عنوان مثال:

   • این موجودات در آب و هوای نامساعد، شکل‌های کریه‌تری به خود می‌گیرند.
5. فضای ادبی: در نوشته‌های ادبی و شاعری، ممکن است "کریه" به معنای زشتی ظاهری یا باطنی مورد استفاده قرار گیرد.

اگر سوال خاصی درباره کاربرد این کلمه دارید یا نیاز به مثال‌های بیشتر است، لطفاً بفرمایید.

1. چهرهٔ کریه آن موجود باعث شد تا همه از او بترسند.
2. او به خاطر رفتارهای کریه‌اش مورد انتقاد دیگران قرار گرفت.
3. داستان‌های کریه و ترسناک، همیشه جذابیت خاصی برای شنوندگان دارند.