کفائی

کلمه "کفائی" یکی از واژه‌های فارسی است که به معنای "کفایت" یا "کافی" به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. املا: کلمه "کفائی" به صورت صحیح به این شکل نوشته می‌شود. برای اطمینان از تلفظ و املای آن، می‌توان به دیکشنری‌ها یا منابع معتبر زبان فارسی مراجعه کرد.

2. معنای واژه: این واژه معمولاً به معنی "کافی" یا "سزاوار" به کار می‌رود. در بعضی از مواقع نیز ممکن است به معنی "کفایت" در یک زمینه خاص به کار رود.

3. قید و صفت: "کفائی" می‌تواند به عنوان صفت در جملات به کار رود. به عنوان مثال: "این راه‌حل کفائی برای مشکل ما نیست."

4. نحو: هنگام استفاده از کلمه در جملات، باید توجه داشت که به درستی در کنار اسم یا فعل مناسب قرار گیرد.

5. جنس و تعداد: واژه "کفائی" از نظر نحوی معمولاً به صورت مفرد و مذکر به کار می‌رود، اما می‌توان آن را با توجه به موضوع جملات، به دیگر اشکال نیز تغییر داد.

6. ضد و نقیض: در بحث معانی، اگرچه "کفائی" به معنای "کافی" است، اما واژه‌های مخالف مانند "اَزدی" یا "ناکافی" می‌توانند در بافت‌های مشخص به کار روند.

در استفاده از این کلمه، توجه به بافت جمله و معنای دقیق آن اهمیت دارد.