کلمه "کل" در زبان فارسی به معنای "تمام" یا "همه" است و در جملات به‌طور مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. استفاده به عنوان صفت:

   • "کل" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم قرار گیرد.
   • مثال: "کل جامعه" یعنی تمام اعضای جامعه.

2. تلفظ و نوشتار:

   • "کل" به صورت "کُل" هم نوشته و تلفظ می‌شود. در اینجا به معنای همه یا تمامی اشیاء است.
   • لازم به ذکر است که در بعضی از موقعیت‌ها، وجود یک حالت خاص در جمله می‌تواند بر معنی کلمه تأثیر بگذارد.

3. جملات و عبارات:

   • "کل" می‌تواند به صورت مستقل یا به صورت ترکیبی با دیگر کلمات استفاده شود.
   • مثال: "کل انسان‌ها باید رعایت کنند" و یا "کل هزینه‌ها باید برآورد شود".

4. نوشته‌های علمی و رسمی:

   • در متون رسمی و علمی، استفاده از "کل" باید با دقت و در زمینه‌های مناسب باشد تا از ابهامات جلوگیری شود.

5. توجه به متضادها:

   • "کل" معمولاً در مقابل کلمات دیگر نظیر "جز" یا "برخی" قرار می‌گیرد، بنابراین در استفاده از آن باید به متن کلی توجه کرد تا از تضادهای ناخواسته جلوگیری شود.
   • مثال: "کل افراد حاضر شدند، جز دو نفر."
6. حالت جمع و مفرد:
   • در فارسی، "کل" معمولاً حالت جمع پیدا می‌کند، اما در زمانی که به یک موضوع خاص اشاره می‌کند، می‌تواند به صورت مفرد هم به کار رود.
   • مثال: "کل کتاب‌ها بر روی میز است."

با رعایت این نکات می‌توانید از "کل" به‌طور صحیح و مؤثر در متون فارسی استفاده کنید.

1. کل خانواده در روز تولد مادر گرد هم آمدند تا جشن بگیرند.
2. معلم از تمام دانش‌آموزان خواست که کل یادداشت‌های خود را مرور کنند.
3. کل شهر به خاطر برف سنگینی که آمده بود، تعطیل شد.