عبارت «گشاده دل» در زبان فارسی به معنای «با دل بزرگ» یا «بخشنده» است. در نوشتن این عبارت، رعایت چند نکته قواعدی و نگارشی مهم است:

1. فاصله‌گذاری: کلمات «گشاده» و «دل» باید از یکدیگر با یک فاصله مشخص جدا شوند، زیرا این دو کلمه ترکیب ترکیبی نیستند.

2. املا: اطمینان حاصل کنید که کلمات به درستی نوشته شده‌اند. حرف «گ» در کلمه «گشاده» و حرف «د» در کلمه «دل» باید صحیح باشد.

3. نقطه‌گذاری: در صورتی که عبارت «گشاده دل» بخشی از یک جمله یا پاراگراف باشد، قواعد نقطه‌گذاری جملات باید رعایت شود.

4. صفت و موصوف: در صورت استفاده از این عبارت به عنوان صفت، به این نکته توجه داشته باشید که کلمه «گشاده» صفت و «دل» موصوف است.

5. قید و وصف: اگر این عبارت در context مشخصی به کار می‌رود، ممکن است با قیدها یا تلفیق با دیگر واژه‌ها ترکیب شود. به عنوان مثال: «او انسانی گشاده دل است.»

به‌طور کلی، این عبارت در زبان محاوره و نوشتار رسمی به عنوان صفت مثبت برای بیان خوبی‌ها و ویژگی‌های انسانی به کار می‌رود.

1. او با روحیه‌ای گشاده دل به کمک دوستانش رفت و هرگز از کمک به دیگران دریغ نکرد.
2. در مهمانی، حضور افرادی گشاده دل باعث شد تا همه احساس راحتی و شادی کنند.
3. مادرش همیشه با رفتار گشاده دلش به او می‌آموخت که عشق و محبت را بین مردم پخش کند.