'āhu

defect |

آهو

معنی: آهو. (اِ) (از: آ علامت سلب و نفی به معنی نه و نا + هوک ، به معنی خوب . عیب . نقص . خبط. خطا. ادمان خمر). عیب . نقص . ذمیمه . رذیله . صفت زشت . عوار. مقابل هنر، فضیلت :
یک آهوست خان را چو ناریش پیش
چو پیش آوریدی صد آهوش بیش .
ابوشکور.
خردمند گوید که مرد خرد
بهنگام خویش اندرون بنگرد
شود نیکی افزون چو افزون شود
وز آهوی و بد، پاک بیرون شود.
ابوشکور.
هنرهاز بخت بد آهو بود
ز بخت آوران زشت نیکو بود.
ابوشکور.
نکوهش رسیدی بهر آهوئی
ستایش بد از هر هنر هر سوئی .
ابوشکور.
شنید این سخن شاه و نیرو گرفت
هنرها بشست از دل آهو گرفت .
فردوسی .
ولیکن نبیند کس آهوی خویش
ترا روشن آید همی خوی خویش .
فردوسی .
بی آهو کسی نیست اندر جهان
چه در آشکار و چه اندر نهان .
فردوسی .
چه فرمائیَم چیست نیروی من
تو دانی هنرها و آهوی من .
فردوسی .
چو گفتار و کردار نیکو کنی
بگیتی روان را بی آهو کنی .
فردوسی .
کسی را کجا دل پرآهو بود
روانش ز هستی به نیرو بود
به بیچارگان بر ستم سازد او
گر از خیره گردن برافرازد او
بکوشیم و نیروش بیرون کنیم
بدرویش ما نازش افزون کنیم .
فردوسی .
که آهوست بر مرد گفتار زشت
ترا خود ز آغاز بود این سرشت .
فردوسی .
بگفتار بی بر چونیرو کنی
روان و خرد را بی آهو کنی .
فردوسی .
نخستین بنرمی سخنگوی باش
بداد و بکوشش بی آهوی باش .
فردوسی .
چنین داد پاسخ که بر شهریار
خردمند گوید که آهوست چار.
فردوسی .
بدو گفت ازیدر بیک سو شویم
بر آوردگه بر بی آهو شویم .
فردوسی .
از آهو همان کش سپید است موی
نگوید بجز مردم عیبجوی .
فردوسی .
ز آهو همان کش سپید است موی [ زال ]
چنین بود بخش تو ای نامجوی .
فردوسی .
گر آهوست بر مرد موی سپید
ترا ریش و سر گشت چون برگ بید.
فردوسی .
سراسر سپید است مویش بسر
از آهوهمین است و این است فر.
فردوسی .
هنرها همه هست و آهو یکی
که گردد هنر پیش او اندکی .
فردوسی .
ز بهر من آهو ز هر سو مخواه
میان دو صف برکشیده سپاه .
فردوسی .
مرا گفت آن دادگر شهریار
که گر خو بود پیش باغ بهار
اگر آب یابد به نیرو شود
همه باغ ازو پر ز آهو شود.
فردوسی .
دو گوش و دو پای من آهو گرفت
تهی دستی و سال نیرو گرفت .
فردوسی .
چنین گفت آن کس که آهوی خویش
ببیند بگرداند آیین و کیش .
فردوسی .
کز او دین یزدان به نیرو شود
همان تخت شاهی بی آهو شود.
فردوسی .
سه آهو کدام است با دل براز
که دارند و هستند از آن بی نیاز...
بی آهو کسی نیست اندر جهان
تن و جان چو ببْساود اندر نهان .
فردوسی .
بپرسید کآهو کدام است زشت
که از ارج دور است و دور از بهشت ؟
فردوسی .
هرآنکس که آهوی تو با تو گفت
همه راستیها گشاد از نهفت .
فردوسی .
قباد بداندیش نیرو گرفت
هنرها بشست از دل آهو گرفت .
فردوسی .
همه لشکر شاه نیرو گرفت
کز او کار بهرام آهو گرفت .
فردوسی .
از این نیست آهو بزرگ است و شاه
دلیر و خداوند توران سپاه .
فردوسی .
ایا ستوده بمردی چو پیش بین بخرد
ایا زدوده ز آهو چو پارسا ز گناه .
فرخی .
خوش خو دارم بکار، بدخو چه کنم
چون هست هنر نگه به آهو چه کنم
چون کار گشاده گشت نیرو چه کنم
با زشت مرا خوش است نیکو چه کنم ؟
عنصری .
امروز بخم اندر نیکوتر از آنید
نیکوتر از آنید و بی آهوتر از آنید.
منوچهری .
اگرچه ویس بی آهو و پاک است
مرا زین روی دل اندیشه ناک است .
(ویس و رامین ).
چو بیند جامه های سخت نیکو
بگوید هر یکی را چند آهو
که زرد است این سزای نابکاران
کبود است این سزای سوگواران
سپید است این سزای گنده پیران
دورنگ است این سزاوار دبیران .
(ویس و رامین ).
مکن تندی که باشد از تو آهو
به است از روی نیکو خوی نیکو.
(ویس و رامین ).
بدیده کوری دختر نبیند
همان داماد بی آهو گزیند.
(ویس و رامین ).
کرا دوست داری ّ و کام تو اوست
هر آهوش را همچنان دار دوست .
اسدی .
هنرها ز بخت بد آهو بود
ز بخت آوران زشت نیکو بود.
اسدی .
از آهو سخن پاک و پردخته گوی
ترازو خرد ساز و برسخته گوی .
اسدی ؟
چنین داد پاسخ که پیری ّ و درد
درآرد دوصد گونه آهو بمرد.
اسدی .
هر آهو که خیزد ز یک کژ سخُن
بصد راست نیکو نگردد ز بن .
اسدی .
چهار است آهوی شه آشکار
که شه را نباشد بترزین چهار.
اسدی .
از آهوش تا بیشتر آگهیم
بمهرش درون بیشتر گمرهیم .
اسدی .
این جهان سربسر آهو و در او یک هنر است
که نپاید غم و تیمارش چون عز و جلال .
قطران .
برشو بهنر بعالم علوی
زین عالم پرعوار و پرآهو.
ناصرخسرو.
هرچه زایزد بود همه نیکوست
هرچه از تست سربسر آهوست .
سنائی .
به تیه حرص چون آهو چه تازی نفس همچون سگ
بصحرای قناعت شو که بی آهوست آن صحرا.
سنائی .
تا ز خرد باشد یا از سفه
تا بود از آهو یا از هنر.
سوزنی .
دیدی آن جانور که زاید مشک
نامش آهو و آن همه هنر است ؟
خاقانی .
گر اندازه ز چشم خویش گیرد
بر آهوئی صد آهو بیش گیرد.
نظامی .
سگ تازی که آهوگیر گردد
بگیرد آهوش چون پیر گردد.
نظامی .
جز آنکس ندانم نکوگوی ِ من
که روشن کند بر من آهوی ِ من .
سعدی .
پیش چشم سیهت یاد غزالست آهو
نزد آن سنبل مو، دم زدن از مشک خطاست .
نظیری نیشابوری .
|| (ص ) بد :
سفر نیست آهو که والاگهر
چوبیند جهان پیش گیرد هنر.
اسدی .
|| (اِ) و به معنی بیماری و مرض آید. و در فرهنگها معنی بلا نیز بدان داده اند و دربعض دیگر به آهو معنی ضیق النفس میدهند و بیت ذیل نظامی را شاهد می آورند :
سگ تازی که آهوگیر گردد
بگیرد آهوش چون پیر گردد.
نظامی .
و این ادعا با استناد باین بیت غلط و دلیل اختلال ذوق مدعی است . و نیز باین کلمه معنای فریاد داده اند و بیت ذیل را با انتساب آن بفردوسی مثال گذرانیده اند :
به آهو ز باره فتاد و بمرد
بدید از کیان زاده آن دستبرد.
بیت از دقیقی است ، و در همه ٔ نسخ چاپی و یک نسخه ٔ خطی کهن که در دسترس نگارنده است صورت شعر این است :
ز باره نگون اندرافتاد و مرد
بدید آن کیان زادگی دستبرد.
و ابیات پیش و پس این بیت نیز تأیید میکند که کلمه ٔ آهو خاصه به معنی فریاد در اینجا بی مورد است .

... ادامه

814 | 0

مترادف: 1- جيران، ظبي، غزال، گوزن 2- آك، عيب، وصمت 3- بيماري، مرض، ناخوشي 4- بد، ناپسند، نامقبول

نمایش تصویر

اطلاعات بیشتر واژه

ترکیب: (اسم) [پهلوی: āhūk، جمع: آهوان] (زیست‌شناسی)

مختصات: ( اِ.)

الگوی تکیه: WS

نقش دستوری: اسم

آواشناسی: 'Ahu

منبع: لغت‌نامه دهخدا

معادل ابجد: 12

شمارگان هجا: 2

دیگر زبان ها

انگلیسی

defect | illness

ترکی

ceylan

فرانسوی

gazelle

آلمانی

gazelle

اسپانیایی

gacela

ایتالیایی

gazzella

عربی

خلل | شائبة , ضعف , مأخذ , علة عيب , إرتد ينشق , تخلى عن حزبه

تشریح نگارش (هوش مصنوعی)

کلمه "آهو" در زبان فارسی به معنای نوعی حیوان پستاندار از خانواده‌ی گوزن‌ها است. در مورد زبان و نگارش، می‌توان به چند نکته‌ی مهم اشاره کرد:

نگارش صحیح: کلمه "آهو" با حروف "ا"، "ح" و "و" نوشته می‌شود و به شکل صحیح "آهو" نوشته می‌شود، نه "آهوا" یا اشکال دیگر.
جمع: جمع "آهو" به صورت "آهوان" ساخته می‌شود. همچنین در بعضی از متون می‌توان از "اهو" به عنوان جمع غیررسمی استفاده کرد، اما "آهوان" جمع رسمی و استاندارد است.
نوع و حالت: در جملات می‌توان "آهو" را به عنوان فاعل، مفعول و سایر اجزای جمله به کار برد. به عنوان مثال:
- فاعل: آهو در دشت می‌دود.
- مفعول: من آهو را دیدم.
موارد استفاده:
- کلمه "آهو" در شعر فارسی و نثر به عنوان نماد زیبایی و لطافت به کار می‌رود.
- در متون علمی و طبیعت‌شناسی نیز به عنوان نام علمی حیوانات به کار می‌رود.
قواعد نگارشی:
- هنگام استفاده از "آهو" در جملات، باید توجه داشت که به صورت مفرد و جمع، به درستی در متن استفاده شود.
- همچنین استفاده از علامت‌های نگارشی مناسب مانند ویرگول و نقطه در جمله‌بندی صحیح اهمیت دارد.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "آهو" در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کرد.

مثال برای واژه (هوش مصنوعی)

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "آهو" در جمله آورده‌ام:

آهو در جنگل با زیبایی و آرامش می‌چرتید.
شکارچی‌ها تلاش کردند تا آهو را در علفزار پیدا کنند.
بچه آهوها با هم در دشت می‌دویدند و بازی می‌کردند.
صدای قدم‌های آهوی وحشی در شب، به گوش می‌رسید.
مادربزرگ داستان‌هایی از آهوها و زندگی آن‌ها در طبیعت برای ما می‌گفت.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، حتماً بگویید!

فرم ورود

آدرس بخش انتخاب شده

رویداد ها - امتیازات

زیر مجموعه ها

سوالات متداول

آهو

معنی کلمه آهو

معنی واژه آهو

آهو

اطلاعات بیشتر واژه

500 کاراکتر باقی مانده

جعبه لام تا کام

تبلیغات توضیحی

تبلیغات موضوعی

تبلیغات تصویری

فرم ورود

آدرس بخش انتخاب شده

رویداد ها - امتیازات

زیر مجموعه ها

سوالات متداول

آهو

معنی کلمه آهو

معنی واژه آهو

آهو

اطلاعات بیشتر واژه

500 کاراکتر باقی مانده

مطالب مرتبط

آهو

آهواز

آهوان

آهوان

آهوانه

آهوای

جعبه لام تا کام

تبلیغات توضیحی

تبلیغات موضوعی

تبلیغات تصویری