معتمد

کلمه "معتمد" در زبان فارسی به معنای شخصی است که قابل اعتماد و مورد اعتماد دیگران باشد. این کلمه از ریشه "اعتماد" به‌دست می‌آید و به طور خاص به افرادی اشاره دارد که در امور خاصی می‌توان به آنها رجوع کرد و نظرشان معتبر است.

قواعد نگارشی مرتبط با "معتمد"

1. نقطه‌گذاری: اگر کلمه "معتمد" در پایان جمله قرار گیرد، باید از نقطه استفاده کرد. مثلاً:

   • او یک فرد معتمد است.

2. استفاده از ویرگول: در جملات پیچیده، اگر "معتمد" بخواهد به عنوان توصیفی از یک شخص دیگر بیاید، می‌توان از ویرگول استفاده کرد:

   • محمد، فردی معتمد، همیشه در کارهای گروهی به ما کمک می‌کند.

3. حروف اضافه: ممکن است "معتمد" با حروف اضافه ترکیب شود. مثلاً:

   • به عنوان یک معتمد در این زمینه، او همیشه نظرات خوبی می‌دهد.

4. صرف و نحو:

   • "معتمد" به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً پیش از اسم می‌آید.
   • مثال: "او یک معتمد خوب است."
5. جمع‌سازی: جمع "معتمد" به صورت "معتمدین" و "معتمدین" است. در جملات جمعی باید توجه داشت که صفت باید با اسم جمع سازگاری داشته باشد:
   • معتمدین در این گروه تصمیم‌گیری خواهند کرد.

مثال‌ها

• او فردی معتمد و دلسوز است.
• معتمدین در اجتماع نقش مهمی ایفا می‌کنند.
• اگر به نظری معتمد نیاز دارید، می‌توانید با او مشورت کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به طور صحیح و موثر از کلمه "معتمد" در نوشتار خود استفاده کنید.

1. او به عنوان یک معتمد در جامعه شناخته می‌شود و همیشه به مردم کمک می‌کند.
2. برای انجام امور مالی، بهتر است از یک معتمد با تجربه استفاده کنید تا از مشکلات بعدی جلوگیری شود.
3. معتمد بودن به معنای داشتن اعتماد و صداقت در روابط اجتماعی است.