عبارت "ملک الملک" ترکیبی است که در زبان فارسی معانی و کاربردهای خاصی دارد. این عبارت به معنای "پادشاه پادشاهان" یا "سلطان سلطنت‌ها" است و بیشتر در متون ادبی و مذهبی به کار می‌رود. در اینجا به چند نکته نگارشی و قواعدی پیرامون این عبارت اشاره می‌شود:

1. رسم‌الخط: این عبارت معمولاً به صورت "ملک‌الملک" نوشته می‌شود که در آن "ملک" و "الملک" به هم متصل شده‌اند. در نگارش رسمی، استفاده از خط تیره نیز ممکن است (ملک‌الملک).

2. چیدمان واژه‌ها: در نگارش مرتبط با این عبارت، می‌توان از آن به عنوان یک عنوان خاص استفاده کرد، بنابراین لازم است که به عنوان یک اسم خاص در جملات دیگر آورده شود.

3. نحوه استفاده: در متن‌های رسمی، ادبی و مذهبی، می‌توان از این عبارت برای توصیف خداوند به عنوان پادشاه و ارباب مطلق استفاده کرد. همچنین ممکن است در اشعار یا نثرهای ادبی برای توصیف قدرت و عظمت به کار رود.

4. کیفیت و تأکید: در جملات توصیفی یا تمثیلی، می‌توان از "ملک‌الملک" به عنوان صفتی برای تأکید بر وجهه و مقام بالا استفاده کرد.

5. حرفه‌ای و ادبی: استفاده از این عبارت در متون ادبی می‌تواند نشان‌دهنده عمق معنایی و ظرفیت زبان فارسی باشد و به زیبایی نثر یا شعر بیفزاید.

به طور کلی، برای نگارش و استفاده از "ملک‌الملک"، توجه به قواعد نگارشی و سیاق کلی جمله حائز اهمیت است.