کلمه "نفرت آور" به عنوان یک ترکیب وصفی (صفة موصوف) در زبان فارسی استفاده می‌شود. در ادامه به چند نکته در مورد قواعد فارسی و نگارشی این کلمه اشاره می‌کنم:

1. ترکیب وصفی: "نفرت آور" شامل یک صفت ("نفرت") و یک فعل صفت ("آور") است. این ترکیب به معنی «چیزی که نفرت ایجاد می‌کند» است.

2. فاصله‌گذاری: در نگارش ترکیبات وصفی، معمولاً بین اجزای ترکیب فاصله وجود ندارد؛ بنابراین شکل صحیح آن "نفرت‌آور" است.

3. استفاده در جملات: این ترکیب می‌تواند به عنوان صفت در جملات به کار رود. به عنوان مثال:

   • "این فیلم یک داستان نفرت‌آور دارد."
   • "برخی از سخنان او نفرت‌آور بودند."

4. معنی: توجه داشته باشید که این کلمه بار معنایی منفی دارد و معمولاً در زمینه‌هایی به کار می‌رود که به موضوعات غیرقابل قبول یا تحریک‌آمیز اشاره دارد.

5. قوانین نگارشی: در متونی که نیاز به رعایت اصول نگارشی دارند، توجه به درست نوشتن و استفاده صحیح از علائم نگارشی نیز اهمیت دارد.

اگر سوال دیگری در زمینه نگارش یا قواعد فارسی دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!