نوحه

کلمه "نوحه" در زبان فارسی به معنای سرود و نغمه‌ای است که در مواقع سوگواری به ویژه در عزاداری‌ها خوانده می‌شود. در مورد نگارش و قواعد مربوط به این کلمه، موارد زیر قابل توجه است:

1. املای صحیح: کلمه "نوحه" به همین شکل با "ن" و "و" و "حه" نوشته می‌شود. از نوشتن آن به صورت‌های غیر استاندارد پرهیز کنید.

2. تاکید بر حرف "و": این کلمه دارای حرف "و" به صورت واو مد است که تلفظ آن به صورت "و" خوانده می‌شود.

3. زبان معیار: استفاده از این کلمه در متون ادبی و فرهنگی فارسی رایج است، و به همین دلیل در نوشتارهای رسمی و ادبی به خوبی جا می‌افتد.

4. جمع آن: جمع "نوحه" به صورت "نوحه‌ها" نوشته می‌شود.

5. کاربرد: این کلمه معمولاً در متون ادبی، سوگنامه‌ها و مقالات مذهبی به کار می‌رود.

6. سیلاب‌شناسی: کلمه "نوحه" در زبان فارسی به دو سیلاب تقسیم می‌شود: "نو" و "حه".

در نهایت، این کلمه به عنوان بخشی از فرهنگ و ادب فارسی، دارای معانی و اهمیت خاصی است خاصه در مراسمات مذهبی و عزاداری‌های مربوط به اهل بیت (ع) و سایر بزرگداشت‌ها.

1. در مراسم عزاداری، نوحه‌خوانی حال و هوای خاصی به جمع می‌بخشد.
2. نوحه‌های سنتی یکی از بخش‌های مهم فرهنگ عاشورایی ما هستند.
3. او با صدای دل‌نشینش، نوحه‌ای را خواند که همه حاضرین را تحت تأثیر قرار داد.