کلمه "نوز" در زبان فارسی به معنی "نو" یا "جديد" بوده و معمولاً به صورت یک پسوند به کار می‌رود تا به واژه‌ای دیگر اضافه شود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. اُنتساب: "نوز" می‌تواند به عنوان پسوند به برخی از واژه‌ها اضافه شود، مانند "نوزاد" که به معنای "کودک تازه متولد شده" است.

2. قبل و بعد از کلمه: هنگام استفاده از "نوز"، باید توجه داشت که در صورتی که به عنوان پسوند به کار برود، نباید به تنهایی و به عنوان یک کلمه مستقل به کار رود.

3. جنس واژه: این کلمه غالباً برای اشاره به موجودات زنده و در مواردی مانند "نوزاد" به کار می‌رود.

4. جمع بندی: واژه‌هایی که با "نوز" آغاز می‌شوند یا این پسوند را دارند، غالباً به صورت جمع آورده نمی‌شوند. به عنوان مثال: "نوزادها" معادل صحیح است.

5. توجه به تلفظ: در نوشتار و گفتار، تلفظ صحیح کلمه مهم است. باید به این نکته توجه شود که "نوز" به صورت واضح تلفظ شود تا از واژه‌های مشابه اشتباه نشود.

این نکات به فهم بهتر و درست‌نویسی کلمه "نوز" کمک می‌کنند. اگر سوال خاصی درباره این کلمه یا کاربردهای آن دارید، می‌توانید بپرسید.

1. نوز به دنیا آمد و خانواده‌اش را خوشحال کرد.
2. نوزها نیاز به مراقبت ویژه و محبت دارند تا به خوبی رشد کنند.
3. در فروشگاه، لباس‌های زیبایی برای نوزها وجود داشت که همه را جذب می‌کرد.