کلمه "نیک سرشت" ترکیبی است از دو کلمه "نیک" و "سرشت". در قواعد فارسی و نگارش، چند نکته کلیدی را می‌توان دربارهٔ این ترکیب ذکر کرد:

1. معنا: "نیک" به معنای خوب و مثبت است و "سرشت" به معنای ذات و خصلت. بنابراین، "نیک سرشت" به معنای کسی است که دارای ذات و خصلت نیکو باشد.

2. نحو: این ترکیب به عنوان یک وصف برای انسان‌ها یا شخصیت‌ها به کار می‌رود و می‌تواند در جملات مختلف به عنوان صفت بکار گرفته شود.

3. نحوه نوشتن: این عبارت با فاصله نوشته می‌شود و با حروف کوچک آغاز می‌شود، مگر اینکه در ابتدای جمله قرار گیرد.

4. استفاده: این عبارت معمولاً در متون ادبی، اخلاقی یا توصیفی مورداستفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند در توصیف خصوصیات مثبت یک فرد به کار رود.

5. نکات نگارشی: در نوشتن جملات، توجه به نقطه‌گذاری و ساختار جمله برای وضوح بیشتر اهمیت دارد. به‌عنوان مثال:
   • "او یک فرد نیک سرشت است."
   • "نیک سرشت بودن او زبانزد است."

توجه به این نکات می‌تواند به نوشتاری روان و صحیح کمک کند.