هم پیمان

کلمه "هم پیمان" ترکیبی است از "هم" و "پیمان" که به معنای شریک یا متحد بودن در یک پیمان یا توافق است. برای استفاده صحیح از این کلمه، چند نکته نگارشی و قواعد فارسی را می‌توان در نظر گرفت:

1. نحوه نگارش: "هم پیمان" باید به صورت جدا نوشته شود. به این معنا که "هم" و "پیمان" نباید به هم چسبیده باشند.

2. معنی و کاربرد: این کلمه معمولاً در متون ادبی و رسمی به کار می‌رود و به نوعی از روابط انسانی اشاره دارد که در آن افراد یا گروه‌ها به توافق و هم‌سویی رسیده‌اند.

3. صرف و نحو: در جملات رسمی، می‌توان "هم پیمان" را به عنوان یک اسم مرکب در نقش فاعل، مفعول یا مضاف به کار برد. مثلاً:

   • "دو کشور هم پیمان تصمیم به همکاری مشترک گرفتند."
   • "ما هم پیمانان وفاداری در این مسیر خواهیم بود."
4. گرامر: در صورت استفاده در جملات، باید توجه شود که افعال و صفت‌ها با آن سازگاری داشته باشند، به عنوان مثال:
   • "این کشورها هم پیمانان قدرتمندی هستند."
   • "او یک هم پیمان وفادار است."

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "هم پیمان" به درستی استفاده کرد و آن را در متن‌های مختلف به کار برد.

1. کشورهای عضو پیمان ناتو به عنوان یک هم پیمان همواره در کنار یکدیگر ایستاده‌اند.
2. در دوران جنگ، دو کشور به عنوان هم پیمان تصمیم گرفتند که همکاری‌های نظامی خود را تقویت کنند.
3. در مذاکرات صلح، هم پیمانان باید به تعهدات خود پایبند بمانند تا گفت‌وگوها به نتیجه برسند.