ود
licenseمعنی کلمه ود
معنی واژه ود
نمایش تصویر
اطلاعات بیشتر واژه
ترکیب:
(اسم مصدر) [عربی: ودّ] [قدیمی]
مختصات:
(وَ دّ) [ ع . ]
آواشناسی:
منبع:
لغت‌نامه دهخدا
معادل ابجد:
10
شمارگان هجا:
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "ود" در زبان فارسی به معنای محبت، دوستی و عشق است و معمولاً در ادبیات و شعر به کار می‌رود. در مورد قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با آن، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
-
استفاده در جمله: کلمه "ود" معمولاً به عنوان اسم استفاده میشود. به عنوان مثال:
- "محبت و ود میان آنها برقرار بود."
-
نوشتار درست: املای صحیح این کلمه "ود" است و باید مراقب بود که به اشتباه به شکل‌های دیگر نوشته نشود.
-
قید و صفت: "ود" به عنوان اسم می‌تواند با صفت‌ها یا قیدها همراه شود. مثلاً:
- "ود صمیمانه" یا "ود عمیق".
-
استفاده در شعر: کلمه "ود" عموماً در اشعار فارسی به کار می‌رود و ممکن است با قافیه‌ها و عروض مختلف سازگاری داشته باشد.
- مضامین عرفانی و محبت‌آمیز: در متون عرفانی و ادبیات کلاسیک، "ود" بیشتر به عنوان نمادی از عشق الهی و انسانی به کار می‌رود.
اگر سوال خاص‌تری در مورد کلمه "ود" دارید یا نیاز به نکات بیشتری هست، لطفاً بفرمایید!
مثال برای واژه (هوش مصنوعی)
- وقتی باران شروع به باریدن کرد، من برای دوری از خیس شدن به زیر یک درخت بزرگ پناه بردم و مدتی در آنجا ود شدم.
- در جشن تولدم، دوستانم به من هدیه‌هایی دادند که ود خوبی از محبت آنها را احساس کردم.
- او همیشه با ود و احترام به نظرات دیگران گوش می‌دهد و سعی می‌کند از تجربیات آنها درس بگیرد.