ولد

کلمه "ولد" در زبان فارسی به معنای "فرزند" یا "پسر" استفاده می‌شود. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه، به نکات زیر توجه کنید:

1. نحوه نوشتن: کلمه "ولد" باید به صورت صحیح و با املای درست نوشته شود و از حروف فارسی استفاده شود.

2. تلفظ: این کلمه معمولاً به صورت /væləd/ تلفظ می‌شود. توجه به تلفظ صحیح آن در گفتار مهم است.

3. استفاده در جملات: "ولد" به عنوان اسم می‌تواند در جملات به کار برود. مثلاً:

   • "او یک ولد دارد."
   • "ولدها در فرهنگ ما جایگاه ویژه‌ای دارند."

4. نکات نگارشی: در استفاده از این کلمه، توجه به قواعد نگارش جمله مانند رعایت فاصله‌ها، نقطه‌گذاری و ساختار جملات مهم است.

5. جمع و مفرد: "ولد" در فارسی جمع خاصی ندارد و برای جمع می‌توان از "ولدها" یا "فرزندان" استفاده کرد.

از آنجا که "ولد" واژه‌ای قدیمی و خاص است، ممکن است در متون ادبی یا دینی بیشتر به کار رود. در مکالمات روزمره، معمولاً از واژه "پسر" یا "فرزند" استفاده می‌شود.

1. پدرم در جوانی خودش یک ولد با استعداد بود و همیشه به یادگیری علاقه‌مند بود.
2. در داستان‌های قدیمی، خیلی از مردم به فرزندان خود عشق می‌ورزیدند و آن‌ها را به عنوان ولد خود معرفی می‌کردند.
3. جشن تولدی برای ولد خانواده‌ام ترتیب دادیم و همه دوستان و بستگان به آن دعوت شدند.