یجوز و لایجوز

کلمات "یجوز" و "لایجوز" از جمله اصطلاحات عربی هستند که در متون فارسی نیز به کار می‌روند. معنای این دو واژه به ترتیب به این صورت است:

• یجوز: به معنای "اجازه داده می‌شود" یا "مجاز است".
• لایجوز: به معنای "اجازه داده نمی‌شود" یا "مجاز نیست".

قواعد و نگارشی:

1. نحوه‌ی نوشتار: این کلمات به صورت جدا نوشته نمی‌شوند و به شکل کامل به کار می‌روند.
2. جایگاه در جمله: این کلمات معمولاً در جملات شرطی یا بیانی به کار می‌روند و می‌توانند به عنوان فعل اصلی یا بخش‌هایی از جمله بیابند.
3. استفاده‌های متداول:
   • در متون فقهی، مذهبی و فلسفی به وفور بکار می‌روند.
   • ممکن است در مکالمات غیررسمی نیز استفاده شوند، البته بیشتر در معنای رسمی و علمی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مثال:

• یجوز در این شرایط: "یجوز خوردن غذا در روزه‌داران وقتی که ضروری باشد."
• لایجوز در این شرایط: "لایجوز راه رفتن در محضر علمای دین بدون ادب."

نکات نگارشی:

• هنگام نوشتن جملات با این کلمات، باید توجه داشت که ساختار جمله به‌خوبی مفهوم را منتقل کند و هماهنگی بین اجزا برقرار باشد.

به همین ترتیب، باید مراقب بود که کلمات به درستی در جملات به کار روند و تناقضی به وجود نیاید.