کلمه "آوایی" از دو بخش "آوا" و پسوند "ی" تشکیل شده است. در زبان فارسی، این واژه به معنای مرتبط با صدا یا آوا استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. نگارش صحیح: کلمه "آوایی" باید به صورت صحیح و بدون هیچ گونه اشتباهی نوشته شود. دقت کنید که حروف "ا" و "و" به درستی استفاده شده باشند.

2. تلفظ: این کلمه به صورت "آوایی" تلفظ می‌شود و توجه به تلفظ صحیح آن مهم است.

3. استفاده در جملات: می‌توانید از این کلمه در جملات مختلف استفاده کنید، مانند:

   • "آوایی که از این ساز شنیده می‌شود بسیار دلنشین است."
   • "زبان آوایی به ما کمک می‌کند تا بهتر ارتباط برقرار کنیم."

4. معانی و مترادف‌ها: در برخی متن‌ها، واژه‌هایی مانند "صوتی" یا "صدا" می‌توانند مترادف‌های مناسبی برای "آوایی" به شمار آیند.

5. قیدها و صفت‌ها: می‌توانید از "آوایی" به عنوان صفت و به عنوان یک قید در جملات استفاده کنید. به عنوان مثال:
   • "او آواز آوایی و دلنشینی دارد."
   • "این نوع موسیقی آوایی است."

توجه به این قواعد و اصول نگارشی در استفاده از کلمه "آوایی" به خوانایی و فهم بهتر متن کمک می‌کند.

1. صدای پرندگان در صبحگاه، آوایی دلنشین و آرامش‌بخش به همراه دارد.
2. شعرهای او همیشه با آوایی موزون و زیبا خوانده می‌شوند.
3. در کلاس موسیقی، ما به تمرین آوایی سازها مشغول بودیم تا به هماهنگی بیشتری برسیم.