چانه

کلمه "چانه" در زبان فارسی به معنی بخش کوچکی از بدن انسان که در زیر دندان‌های پایینی و در انتهای صورت قرار دارد، به کار می‌رود. در نگارش این کلمه و استفاده صحیح از آن، نکات زیر قابل توجه است:

1. نوشتن صحیح: کلمه "چانه" با حرف "چ" آغاز می‌شود و به "انه" ختم می‌شود. از نوشتن آن با حروف دیگر خودداری کنید.

2. علامت گذاری: در جملات و متون، اگر نیاز به کاربرد خاصی باشد، می‌توان از علامات نگارشی مانند ویرگول یا نقطه که قبل یا بعد از کلمه "چانه" قرار می‌گیرد، استفاده کرد.

3. استفاده در جملات:

   • "او با چانه‌اش صحبت کرد."
   • "چانه او بر اثر ضربه‌ای که خورده بود، ورم کرده بود."

4. صرف و نحو: این کلمه در جملات به صورت اسم و بدون تصریف به کار می‌رود.

5. ترکیب‌سازی: می‌توان از آن در ترکیب‌های مختلف استفاده کرد، مثلاً "چانه‌زنی" به معنی مذاکره یا چانه‌زدن.

رعایت این نکات به نگارش دقیق و صحیح کمک می‌کند. اگر سوال خاصی در مورد کاربرد یا قواعد دیگری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "چانه" در جملات مختلف آورده‌ام:

1. هنگام خرید پیش فروشنده چانه زدم تا قیمت پایین‌تری بگیرم.
2. او به خاطر درد چانه‌اش به دندان‌پزشک مراجعه کرد.
3. بچه‌ها با هم بازی می‌کردند و ناگهان یکی از آن‌ها به چانه‌اش ضربه‌ای زد.
4. در فرهنگ ما، چانه زدن به معنی معامله کردن و به توافق رسیدن است.
5. وقتی که لبخند می‌زند، چانه‌اش کمی جلو می‌آید و جذاب‌تر به نظر می‌رسد.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!