جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
خواب رفتگی، خیال، خواب نیمروز، کرک، بادکردگی، راه رفتن در خواب، شبگردی، خواب گردی
تشریح نگارشی
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "خواب" در زبان فارسی به دو صورت مختلف به کار می‌رود: به عنوان یک اسم و همچنین به عنوان فعل در شکل‌های مختلف. در ادامه به بررسی قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:
۱. استفاده به عنوان اسم:
موارد معنایی: "خواب" به معنای حالت استراحت و عدم آگاهی است. همچنین می‌تواند به رؤیاهایی که در حین خواب دیدن می‌شود اشاره کند.
مشتقات و ترکیبات:
خوابگاه: محلی برای خوابیدن (مثل خوابگاه دانشجویی).
خواب‌آلود: حالتی که فرد به خواب میل دارد.
خواب‌زده: حالتی که فرد به خواب رفته یا خوابش بر او غلبه کرده است.
۲. استفاده به عنوان فعل:
"خوابیدن" به معنی رفتن به خواب یا استراحت کردن.
تصریف فعل: خوابیدن در زمان‌های مختلف به صورت خوابیدم، خوابیدی، خوابید، خوابیده‌ام و غیره.
۳. نکات نگارشی:
استفاده از نیکل‌های مرتبط: در متون، زمانی که درباره خواب صحبت می‌شود، می‌توان به شیوایی اطلاعات بیشتری در مورد خواب و خوابیدن اضافه کرد.
قیدهای مربوط به خواب: استفاده از قیدها مانند خواب خوب، خواب آرام، خواب عمیق و غیره می‌تواند به توصیف بهتر شرایط خواب کمک کند.
۴. توجه به نکات فرهنگی:
خواب در ادبیات و فرهنگ فارسی به صورت گسترده‌ای بررسی شده است و می‌توان به اشعار، داستان‌ها و ضرب‌المثل‌های مرتبط اشاره کرد.
۵. شیوه نگارشی:
در نوشتار رسمی، دقت در به کار بردن کلمه "خواب" و ترکیب آن با دیگر کلمات در جملات اهمیت دارد.
در متون علمی یا ادبی، به کارگیری خواب به عنوان نماد یا مفهوم مختلف نیز می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.
با رعایت این نکات، می‌توان به طرز مؤثری از واژه "خواب" در نوشتار استفاده کرد و معنای مورد نظر را منتقل کرد.
حالتی که در آن پس از انتقال محتویات حافظۀ موقت به حافظۀ ثابت، رایانه بدون فعالیت باقی می ماند تا بتوان پس از مدتی روند کار برنامه ها را بدون تغییر از سر گرفت اسم، احلام، چرت، خفتن، رويا، قيلوله، نوم، هجوع، پرز ، غفلت ، بي خبر، غافل بيداري هشياري
1- بي خبر، غافل sleep, dream, sleeping, nap, fluff, noctambulation, noctambulism نوم، سكون، سبات، رقاد، كرى، هجوع، نام، هجع، ضاجع، إتسع لعدد معين، ينام uyumak dormir schlafen dormir sonno خواب رفتگی، خیال، خواب نیمروز، کرک، بادکردگی، راه رفتن در خواب، شبگردی، خواب گردی
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
کلمه "خواب" در زبان فارسی به دو صورت مختلف به کار می‌رود: به عنوان یک اسم و همچنین به عنوان فعل در شکل‌های مختلف. در ادامه به بررسی قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:
۱. استفاده به عنوان اسم:
موارد معنایی: "خواب" به معنای حالت استراحت و عدم آگاهی است. همچنین می‌تواند به رؤیاهایی که در حین خواب دیدن می‌شود اشاره کند.
مشتقات و ترکیبات:
خوابگاه: محلی برای خوابیدن (مثل خوابگاه دانشجویی).
خواب‌آلود: حالتی که فرد به خواب میل دارد.
خواب‌زده: حالتی که فرد به خواب رفته یا خوابش بر او غلبه کرده است.
۲. استفاده به عنوان فعل:
"خوابیدن" به معنی رفتن به خواب یا استراحت کردن.
تصریف فعل: خوابیدن در زمان‌های مختلف به صورت خوابیدم، خوابیدی، خوابید، خوابیده‌ام و غیره.
۳. نکات نگارشی:
استفاده از نیکل‌های مرتبط: در متون، زمانی که درباره خواب صحبت می‌شود، می‌توان به شیوایی اطلاعات بیشتری در مورد خواب و خوابیدن اضافه کرد.
قیدهای مربوط به خواب: استفاده از قیدها مانند خواب خوب، خواب آرام، خواب عمیق و غیره می‌تواند به توصیف بهتر شرایط خواب کمک کند.
۴. توجه به نکات فرهنگی:
خواب در ادبیات و فرهنگ فارسی به صورت گسترده‌ای بررسی شده است و می‌توان به اشعار، داستان‌ها و ضرب‌المثل‌های مرتبط اشاره کرد.
۵. شیوه نگارشی:
در نوشتار رسمی، دقت در به کار بردن کلمه "خواب" و ترکیب آن با دیگر کلمات در جملات اهمیت دارد.
در متون علمی یا ادبی، به کارگیری خواب به عنوان نماد یا مفهوم مختلف نیز می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.
با رعایت این نکات، می‌توان به طرز مؤثری از واژه "خواب" در نوشتار استفاده کرد و معنای مورد نظر را منتقل کرد.
