کلمه "خواب‌آور" ترکیبی از دو جز "خواب" و "آور" است که به معنای چیزی است که باعث خواب‌آلودگی یا خواب رفتن می‌شود. در نگارش این کلمه، قواعدی وجود دارد که باید رعایت شود:

1. هم‌نوایی: واژه "خواب‌آور" به صورت جداگانه نوشته نمی‌شود و باید با یک خط تیره (ـ) ترکیب شود تا به عنوان یک واژه مرکب شناخته شود.

2. مفاهیم و مصداق‌ها: این واژه معمولاً برای توصیف داروها، نوشیدنی‌ها یا اصولاً هر چیزی که باعث خواب می‌شود، به کار می‌رود.

3. نحوهٔ تلفظ: هنگام درست تلفظ کردن این کلمه، باید بر روی هر دو جز تأکید کرد، اما تأکید معمولاً بیشتر بر روی "آور" است.

4. استفاده در جمله: وقتی این کلمه در جملات استفاده می‌شود، بهتر است به عبارت‌هایی اشاره کرد که تاثیرات آن بر روی خواب را توصیف کند. مثلاً: "این دارو خواب‌آور است."

5. تفاوت با دیگر واژه‌ها: باید توجه داشت که این واژه با کلماتی مانند "خواب" یا "آور" به تنهایی متفاوت است و معنی خاص خود را دارد.

با رعایت این نکات می‌توان از واژه "خواب‌آور" به درستی در نوشتار استفاده کرد.