عبارت "درمان علامتی" در فارسی به معنی روشی است که برای کاهش یا کنترل علائم یک بیماری به کار می‌رود، بدون اینکه به ریشه یا علت اصلی بیماری پرداخته شود. در اینجا به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این عبارت اشاره می‌کنم:

1. فاصله‌گذاری: باید توجه داشت که بین کلمات "درمان" و "علامتی" یک فاصله وجود دارد و این دو کلمه به صورت جدا نوشته می‌شوند.

2. نحو: ترکیب "درمان علامتی" به عنوان یک اسم مرکب با یک صفت (علامتی) عمل می‌کند. "علامتی" به نوع درمان اشاره دارد، پس در تشخیص و استفاده، به جایگاه وصف و موصوف توجه کنید.

3. کاربرد: این عبارت به‌طور معمول در متون پزشکی و درمانی به کار می‌رود. بنابراین، باید اطمینان حاصل کنید که در متنی با موضوع مرتبط استفاده می‌شود.

4. ترکیب‌های مشابه: ممکن است بخواهید معادل‌ها یا ترکیب‌های مشابه را بررسی کنید، مثلاً "درمان علت‌محور" یا "درمان جور دیگر" و دقت کنید که از نظر معنایی و مفهومی، عبارت صحیح را انتخاب کنید.

5. نقش کلمات: "درمان" به عنوان اسم و "علامتی" به عنوان صفت عمل می‌کند. در نوشتن جملات، لازم است که از نظر دستور زبان، ترتیب کلمات به شکل مناسب باشد.

با رعایت این قواعد، می‌توان از عبارت "درمان علامتی" به‌درستی در نوشتار استفاده کرد.