کلمه "دیرین‌گونه" ترکیبی از دو بخش "دیرین" و "گونه" است. برای بررسی قواعد فارسی و نگارشی این کلمه می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. معنی: "دیرین" به معنای کهن، قدیم یا باستانی است و "گونه" به معنای نوع یا حالت. بنابراین "دیرین‌گونه" می‌تواند به معنی "نوعی کهن" یا "نوعی باستانی" باشد.

2. نوشتار: در نوشتن این کلمه، حتماً باید از نیم‌فاصله برای اتصال دو بخش استفاده شود. این کار باعث می‌شود که خواننده به راحتی متوجه شود که این دو کلمه با هم ترکیب شده‌اند.

3. قواعد دستوری: در استفاده از این کلمه، توجه به دستورات گرامری زبان فارسی، مانند تطابق‌های صفت و موصوف، اهمیت دارد. اگر "دیرین‌گونه" به عنوان صفت به کار برود، باید اطمینان حاصل شود که با اسم مورد نظر هماهنگی دارد.

4. استفاده در جملات: می‌توانید از این کلمه در جملات به عنوان صفت استفاده کنید. به عنوان مثال: "این کتاب‌های دیرین‌گونه به تاریخ ایران اشاره دارند."

5. نوشتار رسمی: در متون رسمی، استفاده صحیح از این نوع ترکیب‌ها اهمیت دارد و باید به دقت نگارش شود.

با توجه به این نکات، ترکیب "دیرین‌گونه" می‌تواند به طور صحیح و با توجه به قواعد نگارشی و معنایی در جملات مختلف به کار رود.