کلمه «راهنما» در زبان فارسی به عنوان یک اسم و به معنای کسی یا چیزی که به دیگران کمک می‌کند تا راهی پیدا کنند یا اطلاعاتی به دست آورند، استفاده می‌شود. در نگارش و استفاده از این کلمه، چند نکته مهم وجود دارد:

1. نحوه نوشتار: کلمه «راهنما» به صورت یکپارچه و بدون فاصله نوشته می‌شود و به صورت «راهنما» صحیح است.

2. نقش‌های دستوری: «راهنما» می‌تواند به عنوان اسم فاعل، اسم مفعول یا اسم خاص در جملات مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال:

   • او راهنما است. (اسم فاعل)
   • این کتاب یک راهنمای خوب است. (اسم مفعول)

3. مفرد و جمع: کلمه «راهنما» در حالت مفرد به‌کار می‌رود و در حالت جمع، به شکل «راهنماها» نوشته می‌شود.

4. نکات نگارشی:

   • در متون رسمی و علمی، بهتر است از «راهنما» به معنای کتاب، جزوه یا نرم‌افزار خاصی که به توضیح و ارائه اطلاعات راهنمایی می‌کند، دقیقاً استفاده شود.
   • در نوشتار غیررسمی، می‌توان از اصطلاحات و عبارات کلیدی که توصیف‌کننده عملکرد «راهنما» هستند، بهره برد.
5. افزودن قید و صفات: می‌توان با افزودن صفات یا قیدهایی مانند «خوب»، «دقیق» و «کامل»، به توصیف بهتر کلمه کمک کرد. مانند:
   • راهنمای جامع
   • راهنمای مفصل

در نهایت، توجه به استفاده صحیح از این کلمه در جملات و متون مختلف، در انتقال مفهوم و پیام به خواننده اهمیت زیادی دارد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "راهنما" در جمله آورده شده است:

1. کتاب‌های راهنما می‌توانند به شما در یادگیری مهارت‌های جدید کمک کنند.
2. در هنگام سفر به یک شهر جدید، بهتر است از یک راهنمای محلی استفاده کنید.
3. این نرم‌افزار دارای یک بخش راهنما است که نحوه استفاده از امکانات آن را توضیح می‌دهد.
4. او به عنوان راهنما در تورهای گردشگری کار می‌کند و اطلاعات مفیدی را به مسافران ارائه می‌دهد.
5. برای تهیه این غذا، به راهنمای دستور آشپزی مراجعه کنید تا مراحل را به درستی انجام دهید.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، بفرمایید!