زبان‌شناسی نظری (یا زبان‌شناسی تحلیلی) یک زیرشاخه از زبان‌شناسی است که به بررسی و تحلیل ساختارها و ویژگی‌های زبان‌ها می‌پردازد. برای نگارش و استفاده درست از این اصطلاح، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. فاصله‌گذاری: کلمه‌ی "زبان‌شناسی" باید با یک خط تیره بین دو بخش "زبان" و "شناسی" نوشته شود. این نشان‌دهنده‌ی آن است که این کلمه یک واژه مرکب است.

2. ترکیب کلمه: کلمه "نظری" به عنوان صفت می‌تواند به "زبان‌شناسی" اضافه شود تا صفت "نظری" توصیف کننده نوع خاصی از زبان‌شناسی باشد. برای مثال، "زبان‌شناسی نظری" یک مبحث خاص در زبان‌شناسی را مورد توجه قرار می‌دهد.

3. نحوه نگارش: به طور کلی، بهتر است این اصطلاح به صورت زیر نوشته شود:

   • زبان‌شناسی نظری

4. نحوه استفاده در متن: بهتر است در متن‌های رسمی و علمی این اصطلاح به درستی به کار رود و در صورت لزوم توضیحات بیشتری درباره‌ی آن ارائه شود.

5. استفاده از علامت‌گذاری: اگر این اصطلاح در جمله‌ای به کار می‌رود که نیاز به تاکید یا مثال دارد، باید توجه کرد که علامت‌گذاری‌های دیگر نیز به درستی رعایت شود.

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از اصطلاح "زبان‌شناسی نظری" در متون علمی و ادبی استفاده کرد.