ساخت‌واژه‌های تصریفی در زبان فارسی به کلماتی اطلاق می‌شود که با استفاده از پسوندها و پیشوندها از کلمات دیگر ساخته می‌شوند و معمولاً به نوعی تبدیلی در معنی یا عملکرد واژه‌ها اشاره دارند. در زیر به بررسی برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با ساخت‌واژه‌های تصریفی می‌پردازیم:

1. ساخت‌واژه‌های فعلی: بسیاری از ساخت‌واژه‌ها با افزودن پسوندهای خاص به ریشه‌ی افعال ایجاد می‌شوند. به عنوان مثال:

   • خوان + د = خواند (مصدر: خواندن)

2. ساخت‌واژه‌های اسم: برای تبدیل فعل به اسم، معمولاً از پسوندهایی مانند "َن"، "ی" و "گی" استفاده می‌شود:

   • نوشت + ن = نوشتن
   • خوان + ی = خوانی
   • یاد + گی = یادگیری

3. ساخت‌واژه‌های صفت: به ساخت‌واژه‌هایی که در آن‌ها از ریشه‌ها با پسوندهای صفتی استفاده می‌شود، اشاره دارد:

   • زیبا + ی = زیبایی
   • بزرگ + ی = بزرگی

4. توجه به تکیه و اعراب گذاری: در نوشتار فارسی، رعایت تکیه و اعراب‌گذاری در ساخت‌واژه‌ها اهمیت زیادی دارد. به عنوان مثال:

   • گُل + افشان = گل‌افشان (نه گل‌افشانِ)

5. ترکیب واژه‌ها: در زبان فارسی، گاهی جدیدترها با ترکیب دو یا چند واژه ایجاد می‌شوند:

   • ماشین + نویس = ماشین‌نویس

6. رعایت قواعد جمع: در مواقعی که ساخت‌واژه‌های تصریفی به جمع تبدیل می‌شوند، باید به قواعد جمع‌سازی توجه کرد:

   • دانش + جو = دانش‌جو (جمع: دانش‌جویان)
7. زیبایی‌شناسی زبان: در نگارش، باید به زیبایی و لطافت زبان توجه داشت. استفاده‌ی به‌جا و متناسب از ساخت‌واژه‌های تصریفی می‌تواند به غنای متن کمک کند.

با در نظر داشتن این نکات، می‌توان به نگارش و استفاده‌ی بهینه از ساخت‌واژه‌های تصریفی در زبان فارسی کمک کرد.