سنجه

کلمه "سنجه" در زبان فارسی به معنای "معیار" یا "استاندارد" است و به طور کلی در متون علمی و ادبی کاربرد دارد. در نگارش این کلمه و استفاده از آن، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: کلمه “سنجه” به صورت صحیح همین‌گونه و با این املای مشخص نوشته می‌شود.

2. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً به عنوان اسم و به عنوان بخش مهمی از جمله استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "سنجه‌های موفقیت در این پروژه باید مشخص شود."

3. تلفظ: تلفظ این کلمه به صورت "سنجه" است و در برخی لهجه‌ها ممکن است تلفظی متفاوت داشته باشد.

4. قید و صفت: سنجه می‌تواند به عنوان قید و صفت نیز به کار رود. مانند "سنجه‌های کیفی" یا "سنجه‌های کمی".

5. ترکیب‌ها: "سنجه" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود، مثلاً "سنجه‌های ارزیابی"، "سنجه‌های عملکرد" و غیره.

6. آینده‌نگری: در بحث‌های فلسفی و اجتماعی گاهی از سنجه به عنوان ابزار اندازه‌گیری کیفیت‌ها و رفتارها استفاده می‌شود.

در نتیجه، "سنجه" کلمه‌ای است که به دقت در نگارش و استفاده از آن توجه می‌شود و می‌تواند به تنوع معنایی و مفهومی در متن‌های مختلف افزوده شود.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "سنجه" در جملات آورده شده است:

1. سنجه‌های مختلفی برای ارزیابی عملکرد کارکنان در نظر گرفته شده است.
2. ما باید از یک سنجه مناسب برای سنجش کیفیت محصول استفاده کنیم.
3. سنجه‌های اقتصادی نشان می‌دهد که رشد GDP در سال گذشته بهبود یافته است.
4. این سنجه به ما کمک می‌کند تا نقاط ضعف و قوت تیم را شناسایی کنیم.
5. در تحقیقات جدید، سنجه‌های روان‌شناختی برای بررسی وضعیت سلامت mental معرفی شدند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا سوال دیگری دارید، بفرمایید!