عبارت "شفق دائمی" از دو کلمه تشکیل شده است که هر کدام معانی خاص خود را دارند. برای نگارش صحیح و قواعد فارسی و نگارشی این عبارت، توجه به نکات زیر ضروری است:

1. تلفظ و دیکته: کلمات باید به درستی نوشته شوند. "شفق" به معنای نور یا روشنی است و "دائمی" به معنای ثابت و پایدار.

2. تعریف کلمات:

   • شفق: این واژه به طور معمول به نورهای زودگذر در آسمان اطلاق می‌شود، که به ویژه در غروب و طلوع خورشید مشاهده می‌شود.
   • دائمی: این صفت به معنای غیرموقتی و ثابت بودن است.

3. ترکیب واژه‌ها: این ترکیب می‌تواند به یک مفهوم خاص اشاره داشته باشد. در کاربردهای علمی یا ادبی می‌تواند به پدیده‌ای اشاره کند که ویژگی‌های شفق را به طور مداوم دارد.

4. نحوه استفاده:

   • در متون علمی و ادبی باید دقت شود که ارتباط معنایی این دو واژه به درستی درک شود و استفاده شود.
   • مثلاً می‌توان گفت: "شفق دائمی در این منطقه به دلیل موقعیت جغرافیایی خاصش مشاهده می‌شود."
5. نشانه‌گذاری: در صورت استفاده از این عبارت در جملات پیچیده یا توصیفی، توجه به کاما و نقطه‌گذاری مناسب اهمیت دارد.

به طور کلی، نوشتن و استفاده از عبارت "شفق دائمی" نیاز به درک درست از معانی و نحوهٔ کارکرد این کلمات در متن دارد.