کلمه "شمایل نگار" ترکیبی است که می‌توان در زمینه‌های مختلفی از جمله هنر، ادبیات و توصیف‌های مذهبی به کار برد. در زیر به برخی از نکات قواعدی و نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. طبیعت کلمه: "شمایل" به معنای تصویر و صورت یا ویژگی‌های ظاهری است و "نگار" به معنای تصویرگر یا کسی که نگاره می‌کشد، آمده است. بنابراین، "شمایل نگار" به نوعی به فرد یا هنرمندی اشاره دارد که به تصویرسازی و خلق آثار هنری با تمایلات خاص توجه دارد.

2. استفاده در جملات:

   • "شمایل نگار"، هنرمند بزرگی است که آثارش در بازنمایی احساسات و عواطف انسان‌ها شهرت دارد.
   • در این نمایشگاه، آثار شمایل نگارهای مختلف به نمایش گذاشته شده است.

3. نخستین حرف بزرگ: اگر "شمایل نگار" به عنوان یک عنوان خاص (مانند نام کتاب، نمایشگاه یا هنر خاص) مطرح شود، می‌توان از حرف بزرگ استفاده کرد:

   • "شمایل نگار: بررسی آثار هنری"

4. پیوستگی واژه‌ها: در شرایطی که "شمایل نگار" عنوان خاصی در نظر گرفته شود، می‌توان آن را بدون فاصله و به صورت ترکیبی (شمایل‌نگار) نیز نوشت، اگر شرایط ادبی و سیاق جملات اقتضا کند.

5. توجه به نثر: در متن‌های ادبی و رسمی، دقت به واژه‌گزینی و توصیف دقیق اهمیت زیادی دارد، بنابراین بهتر است از اصطلاحات مرتبط و توصیفی استفاده کنید.

اگر سوال دیگری دارید یا نیاز به توضیحات بیشتری است، خوشحال می‌شوم کمک کنم!