کلمه "فرصت طلب" به معنای کسی است که از موقعیت‌ها و فرصت‌ها بهره‌برداری می‌کند، و در زبان فارسی به دو صورت می‌توان به آن نگاه کرد: به عنوان یک اصطلاح یا به عنوان یک وصف.

۱. استفاده به عنوان وصف:

• در این حالت، واژه "فرصت" صفت و "طلب" نیز به معنی خواهان یا جوینده است. این دو کلمه به صورت ترکیبی به کار می‌روند.
• به عنوان مثال:
  • "او یک فرد فرصت طلب است."
  • "این رویدادها معمولاً توسط افراد فرصت طلب جذب می‌شوند."

۲. نگارش و قواعد:

• مهم‌ترین نکته در نوشتن این اصطلاح این است که به صورت جدا و بدون خط تیره نوشته شود: "فرصت طلب".
• در جمله، به طور کلی پسوندهای جمع یا صفت‌ها را باید رعایت کنید. برای مثال:
  • "این افراد فرصت طلب برای پیشرفت خود از هر فرصتی استفاده می‌کنند."

۳. معادل‌ها:

• معادل‌های دیگر برای "فرصت طلب" ممکن است شامل "فرصت‌جو" یا "سودجو" باشد، اما استخدام دقیق این اصطلاحات بستگی به زمینه و نوع بیان دارد.

با رعایت نکات فوق، می‌توان از اصطلاح "فرصت طلب" به طور صحیح در متن‌ها و صحبت‌ها استفاده کرد.