کلمه "فنّاوری" در زبان فارسی به معنای مجموعه‌ای از روش‌ها و ابزارها برای حل مسائل و ایجاد نوآوری‌ها در زمینه‌های مختلف است. در نوشتار فارسی، برخی قواعد و نکات نگارشی برای استفاده از این کلمه وجود دارد:

1. نحوه نگارش: کلمه "فنّاوری" به صورت فوکل (با شتاب) باید نوشته شود. املای دقیق آن با دو "ن" و یک "ا" در وسط، به شکل "فَنّاوری" است.

2. استفاده صحیح: "فنّاوری" به عنوان یک اسم جمع نیز می‌تواند به کار رود، به ویژه در جملاتی که به تکنیک‌ها و روش‌های مرتبط اشاره دارند.

3. ترکیب با دیگر کلمات: این کلمه می‌تواند با سایر کلمات ترکیب شود، مانند «فنّاوری اطلاعات»، «فنّاوری نوین»، «فنّاوری ارتباطات» و غیره.

4. حالت‌ها و صرف: "فنّاوری" به عنوان یک اسم قابل شمارش به کار می‌رود، بدین معنا که می‌توان آن را در جملات مختلف در حالت‌های معین و نکره استفاده کرد.

5. سازگاری با صفت‌ها: این کلمه می‌تواند به راحتی با صفات مختلفی مانند "مدرن"، "نوین" و "پیشرفته" ترکیب شود.

6. توجه به اصطلاحات: باید به اصطلاحات جایگزین توجه نمود. به عنوان مثال، واژه‌هایی مانند "تکنولوژی" یا "علم فناوری" نیز در برخی متون ممکن است به کار بروند.

استفاده صحیح از "فنّاوری" و رعایت اصول نگارشی به درک بهتر متن کمک می‌کند.