کلمه "قرارداد رفتاری" از دو بخش اصلی تشکیل شده است: "قرارداد" و "رفتاری". در زیر به نکات نگارشی و قواعد مربوط به این ترکیب پرداخته می‌شود:

1. هجی و تلفظ: کلمه "قرارداد" به معنای توافق‌نامه و "رفتاری" به معنای مرتبط با رفتار است. در کنار هم، این عبارت به نوع خاصی از توافق‌نامه که به مباحث رفتاری می‌پردازد، اشاره دارد.

2. استفاده صحیح: در متن‌های رسمی و غیررسمی، این ترکیب به عنوان یک اصطلاح تخصصی در روانشناسی، مدیریت منابع انسانی، و ارتباطات مورد استفاده قرار می‌گیرد. مهم است که این ترکیب به درستی در متون علمی و تخصصی آورده شود.

3. نقطه‌گذاری: در زمانی که از این عبارت در جملات استفاده می‌شود، باید توجه کرد که اگر کلمه در وسط جمله قرار گیرد، به قاعده نقطه‌گذاری و جمله بستن توجه شود. مثلاً:

   • "ما یک قرارداد رفتاری بین طرفین تنظیم کردیم."

4. قید و صفت: "رفتاری" به عنوان یک صفت توصیفی برای "قرارداد" عمل می‌کند و بر ویژگی خاص آن تأکید دارد. در جملات، باید اطمینان حاصل شود که ارتباط معنایی بین این دو بخش واضح باشد.

5. تطابق و سازگاری: در صورت استفاده از مفاهیم مرتبط با این ترکیب، مانند "مفاد قرارداد رفتاری"، باید اطمینان حاصل شود که تمام اجزاء جمله با یکدیگر تطابق دارند.

با رعایت این نکات، می‌توان به نحو صحیح و مؤثر از "قرارداد رفتاری" در متون مختلف استفاده کرد.