در زبان فارسی، قواعد نگارشی و نحوی برای کلمات به ویژه ترکیبات خاص، اهمیت زیادی دارند. کلمه "امتزاج‌پذیری" یک ترکیب است که از دو بخش اصلی تشکیل شده است: "امتزاج" و "پذیری". در ادامه به نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحو و ساختار: "امتزاج‌پذیری" به معنای قابلیت یا ویژگی امتزاج (ترکیب) است. این ترکیب معمولاً به مفاهیم مرتبط با شیمی، فیزیک یا حتی روانشناسی اطلاق می‌شود.

2. نوشتار و علامت‌گذاری:

   • کلمه "امتزاج‌پذیری" باید به صورت پیوسته نوشته شود و بین دو بخش آن ("امتزاج" و "پذیری") فاصله نباشد. معمولاً در نوشتار فارسی از خط تیره نیز برای مشخص‌کردن بخشی از کلمات مرکب استفاده نمی‌شود.
   • باید توجه داشت که در پایان کلمات مرکب، معمولاً نیازی به استفاده از خط تیره نیست و این کلمات بدون فاصله نوشته می‌شوند.

3. جنس و شمار:

   • "امتزاج‌پذیری" به عنوان یک اسم انتزاعی به کار می‌رود، بنابراین می‌توان آن را به صورت مفرد یا جمع به کار برد (مثلاً "امتزاج‌پذیری‌ها" برای جمع).

4. قواعد صرف و نحو:

   • این کلمه می‌تواند به عنوان اسم مفعول از فعل "امتزاج" استفاده شود و توضیحات اضافی را با صفت‌ها یا جملات توصیفی همراهی کند.
5. استفاده در جملات:
   • مثال: «امتزاج‌پذیری این دو ماده شیمیایی باعث ایجاد واکنش‌های جالبی می‌شود.»

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "امتزاج‌پذیری" به طور صحیح و مناسب در نوشتار فارسی استفاده کنید.