کلمه «امتزاج ناپذیر» به طور کلی از دو بخش تشکیل شده است:

1. امتزاج: به معنای ترکیب یا مخلوط شدن دو یا چند چیز است.
2. ناپذیر: به معنای عدم پذیرش یا امکان نپذیرفتن است.

در بررسی نگارشی و قواعدی این ترکیب، به نکات زیر توجه کنید:

1. نویسه‌داری: عبارت «امتزاج ناپذیر» باید به صورت جداگانه و با استفاده از فاصله مناسب نوشته شود. در فارسی، ترکیب‎هایی که با «ناپذیر» تشکیل می‌شوند معمولاً به همین شکل نوشته می‌شوند و فاصله بین دو قسمت حفظ می‌شود.

2. معنای دقیق: در استفاده از این ترکیب باید دقت کرد که مفهوم آن به درستی منتقل شود. «امتزاج ناپذیر» به معنای آن است که دو یا چند چیز قابلیت ترکیب و مخلوط شدن با یکدیگر را ندارند.

3. استفاده در جملات: برای واضح‌تر شدن معنی، بهتر است این عبارت در جملات کاربردی قرار گیرد. مثلاً:

   • «این دو ماده به دلیل خواص شیمیایی‌شان، امتزاج ناپذیر هستند.»

4. شکل‌های مختلف: بسته به سیاق متن، ممکن است استفاده از کلماتی مانند «ترکیب‌ناپذیر» نیز مناسب باشد، اما در هر صورت، توجه به معنی و مفهوم کلمه «امتزاج ناپذیر» الزامی است.

5. سازگاری با متن: این ترکیب می‌تواند در متون علمی، فنی و ادبی به کار رود. بنابراین، باید با دقت و در موقعیت‌های مناسب از آن استفاده شود.

با رعایت این نکات، می‌توان از واژه «امتزاج ناپذیر» به درستی و به طرز مؤثری در نوشتارهای فارسی بهره برد.