کارآزمایی

کلمه "کارآزمایی" در زبان فارسی به معنای آزمایش یا بررسی تجربی است که غالباً در زمینه‌های علمی و تحقیقاتی به کار می‌رود. در مورد این کلمه و قواعد نگارشی مرتبط با آن، نکات زیر قابل توجه است:

1. نگارش صحیح: کلمه "کارآزمایی" باید به صورت صحیح نوشته شود و هر دو قسمت آن (کار و آزمایی) به درستی ترکیب شده باشد.

2. تلفظ: در تلفظ این کلمه، تأکید بر روی بخش "آز" است. به عبارت دیگر، در هنگام صحبت باید به وضوح تلفظ کرد.

3. کاربرد: این کلمه معمولاً در زمینه‌های علمی، پزشکی، و تحقیقاتی به کار می‌رود. مثلاً در جملاتی مانند "کارآزمایی بالینی برای بررسی تأثیر دارو انجام شد."

4. قواعد وصله زدن: این کلمه به عنوان یک اسم مرکب شناخته می‌شود و می‌توان آن را در جملات مختلف به کار برد. به عنوان مثال: "نتایج کارآزمایی نشان‌دهنده‌ی موفقیت درمان بود."

5. جمع: جمع کلمه "کارآزمایی"، "کارآزمایی‌ها" است. به عنوان مثال: "کارآزمایی‌ها نتایج متفاوتی را به‌دست آوردند."

6. حروف اضافه: این کلمه می‌تواند با حروف اضافه مختلف به کار رود. به عنوان مثال: "برای کارآزمایی این دارو، باید هیچ گونه عاملی در نظر گرفته نشود."

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی و به شیوه‌ای نگارشی صحیح از کلمه "کارآزمایی" استفاده کنید.

1. او به عنوان یک دانشجوی پزشکی در یک کارآزمایی بالینی برای آزمایش دارویی جدید شرکت کرد.
2. نتایج کارآزمایی‌های اخیر نشان می‌دهد که این واکسن تا حد زیادی موثر است.
3. تیم تحقیقاتی برای بررسی اثرات درمانی یک روش نوین، کارآزمایی‌های متعددی را طراحی کرد.