«کارگان» یک واژه‌ی فارسی است که به معنای «افرادی که کار می‌کنند» یا «مشغول به کار هستند» به کار می‌رود. در مورد نگارش و قضایای نگارشی، لازم است به برخی نکات توجه کنیم:

1. انگارشناسی کلمه:

   • «کارگان» به عنوان اسم جمع و از ریشه «کار» به معنای انجام دادن فعالیتی خاص، تشکیل شده است.
   • این واژه به طور کلی در مواردی که به گروهی از افراد که در یک زمینه خاص مشغول به کار هستند، اشاره دارد، به کار می‌رود.

2. قواعد نگارشی:

   • همانند سایر نام‌ها در زبان فارسی، «کارگان» باید در ابتدای جمله با حرف بزرگ شروع شود.
   • در متون رسمی و علمی، بهتر است از مفهوم کامل‌تری به جای واژه‌های غیررسمی استفاده کرد؛ به عنوان مثال، به جای «کارگان»، می‌توان از «کارگران» یا «شاغلان» یا «افراد شاغل» استفاده کرد.
3. جملات نمونه:
   • «کارگان در این پروژه به خوبی عمل کردند.»
   • «باید به کارگان توجه بیشتری شود تا فرایند کار بهبود یابد.»

همچنین، به یاد داشته باشید که در متن‌های رسمی، باید سعی کرد از زبان استاندارد و روشن استفاده کرد و از به کار بردن اصطلاحات غیر رایج پرهیز کرد.