کلمه "کتاب شناس" در زبان فارسی به معنای فردی است که به بررسی، مطالعه و تحلیل کتاب‌ها می‌پردازد. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد:

1. نقطه‌گذاری: در فارسی، عموماً بین کلمات ترکیبی فاصله وجود ندارد؛ بنابراین "کتاب‌شناس" صحیح‌تر از "کتاب شناس" است. این مورد به‌ویژه در نوشته‌های رسمی و علمی از اهمیت بیشتری برخوردار است.

2. قواعد ترکیب: "کتاب" به عنوان نام و "شناس" به عنوان پسوند، یک ترکیب خلق می‌کند که به معنای فردی که در حوزه کتاب تخصص دارد، می‌باشد.

3. نوشتار صحیح: توجه به حروف بزرگ و کوچک: در ابتدای جمله، "کتاب‌شناس" با حرف بزرگ شروع می‌شود. به عنوان مثال: "کتاب‌شناس‌ها می‌توانند در انتخاب کتاب‌های مناسب به خوانندگان کمک کنند."

4. استفاده در جملات: می‌توانید از این کلمه در جملات مختلف به‌صورت زیر استفاده کنید:
   • "کتاب‌شناس‌ها معمولاً پیشینه‌ای در ادبیات و علم اطلاعات دارند."
   • "برای انتخاب کتاب‌های خوب، مشورت با یک کتاب‌شناس می‌تواند بسیار مفید باشد."

با رعایت این نکات، می‌توانید به نحو صحیح و مؤثری از کلمه "کتاب‌شناس" استفاده کنید.