کتاب‌شناسی (کتاب‌شناسی به معنای «شناخت یا تحقیق درباره کتاب‌ها» است) یک واژه ترکیبی در زبان فارسی است که به بررسی و ثبت اطلاعات مربوط به کتاب‌ها می‌پردازد. برای استفاده صحیح از این واژه و نگارش مطلوب در متن، توجه به موارد زیر ضروری است:

1. نحوه‌ی نوشتن: کتاب‌شناسی باید به صورت صحیح و با خط تیره نوشته شود، زیرا این واژه از ترکیب دو کلمه «کتاب» و «شناسی» تشکیل شده است. بنابراین، نگارش صحیح آن «کتاب‌شناسی» است.

2. زبان و سبک: هنگام استفاده از واژه کتاب‌شناسی در متون علمی، ادبی یا عمومی، باید به لحن و سبک متن توجه شود. در متون علمی، بهتر است از تعریف دقیق و توصیف فرآیندهای مرتبط با کتاب‌شناسی استفاده شود.

3. قضاوت بر اساس متن: در مواقعی که کتاب‌شناسی به عنوان موضوع اصلی یک متن یا مقاله مورد بحث قرار می‌گیرد، باید بسط و توضیحات بیشتری در مورد روش‌ها، انواع، و اهمیت کتاب‌شناسی ارائه شود.

4. استفاده از ترکیب‌های مترادف: گاهی ممکن است به جای کتاب‌شناسی از عبارات مشابهی مانند "فهرست کتاب‌ها" یا "مطالعه کتاب" استفاده شود، اما توجه به این نکته مهم است که کتاب‌شناسی به طور خاص به مطالعه و تحلیل علمی کتاب‌ها اشاره دارد.

5. نکات نگارشی: از نظر نگارشی، در جملاتی که از کتاب‌شناسی صحبت می‌شود، باید نثر و ساختار جملات روان و گیرا باشد. همچنین، استفاده از نشانه‌های نگارشی مناسب جهت تفهیم بهتر مفاهیم بسیار مهم است.

به طور کلی، کلمه "کتاب‌شناسی" باید با دقت و توجه به نکات فوق در نگارش‌ها و گفتارها به کار رود.