«گَرده‌شناسی» یک واژه مرکب در زبان فارسی است که به بررسی یا مطالعه گرده‌ها (معمولاً در زمینه‌های زیست‌شناسی یا گیاه‌شناسی) اشاره دارد. برای نگارش صحیح این کلمه، رعایت چند قاعده نگارشی و نگارشی مهم است:

1. فاصله‌گذاری: بین اجزای مرکب مانند «گَرده» و «شناسی» باید از علامت خط تیره (-) استفاده شود تا ارتباط معنایی آن‌ها مشخص‌تر گردد.

2. بزرگ‌نویسی: در صورتی که «گَرده‌شناسی» به عنوان یک اسم خاص یا عنوان علمی نام‌گذاری شده باشد، باید در ابتدای آن حرف اول بزرگ نوشته شود. مثلاً: «گَرده‌شناسی» در عنوان یک کتاب.

3. واژه‌سازی: توجه به پسوندها و پیشوندها در زبان فارسی ضروری است. در این مورد، «شناسی» به معنای دانش یا مطالعه در مورد پدیده‌ای خاص است که درست در این کلمه به‌کار رفته است.

4. تلفظ: در تایپ یا نوشتار، از نوشتن «گَرده» به صورت «گرده» و استفاده از دیگر اشکالات نگارشی پرهیز کنید، زیرا این می‌تواند باعث تغییر معنی شود.

5. استفاده درست: به کاربرد دقیق این واژه در جملات دقت داشته باشید. برای مثال: «گَرده‌شناسی یکی از شاخه‌های مهم زیست‌شناسی است که به مطالعه و تحلیل گرده‌ها می‌پردازد.»

با رعایت این قوانین، می‌توانید به درستی از واژه «گَرده‌شناسی» استفاده کنید.