کلمه "گیاه‌خوار" به معنای کسی است که از گیاهان و محصولات گیاهی تغذیه می‌کند و به عنوان یک صفت برای توصیف رژیم غذایی استفاده می‌شود. در نگارش و استفاده از این کلمه، چند قاعده و نکته وجود دارد:

1. نحو و ساختار: "گیاه‌خوار" یک ترکیب است که از دو بخش "گیاه" (مؤنث) و "خوار" (فعل خوار از مصدر خوردن) تشکیل شده است. در این ترکیب، "خوار" به معنای کسی است که چیزی می‌خورد.

2. جداسازی: در نگارش فارسی، اجزای این کلمه باید به هم پیوسته نوشته شوند. بنابراین، صحیح است که آن را به صورت "گیاه‌خوار" بنویسید و از نوشتن آن به صورت جدا مانند "گیاه خوار" خودداری کنید.

3. نقش دستور زبانی: "گیاه‌خوار" می‌تواند به عنوان یک صفت در جملات مورد استفاده قرار بگیرد. مثلاً: "او یک فرد گیاه‌خوار است."

4. نوشته‌های رسمی: در متون رسمی و نوشته‌های علمی نیز باید به این نکته توجه کرد که به جای استفاده از دیگر معادل‌ها، از "گیاه‌خوار" استفاده شود.

5. توجه به جمع: استفاده از جمع این کلمه نیز مهم است. برای جمع کردن "گیاه‌خوار" می‌توان از "گیاه‌خواران" استفاده کرد.

با رعایت این قواعد، می‌توان کلمه "گیاه‌خوار" را به درستی و به صورت مؤثر در محاورات و نوشته‌های فارسی به کار برد.

1. او از جوانی به عنوان یک گیاهخوار شناخته می‌شد و همیشه از سبزیجات تازه و میوه‌های طبیعی حمایت می‌کرد.
2. گیاهخواران معمولاً به دنبال منابع پروتئینی گیاهی هستند تا نیازهای غذایی خود را تأمین کنند.
3. تحقیقات نشان داده‌اند که رژیم غذایی گیاهخواری می‌تواند به بهبود سلامت قلب و کاهش خطر بیماری‌های مزمن کمک کند.