کلمه «مردم‌شناسی زبان» ترکیبی از دو واژه «مردم‌شناسی» و «زبان» است. در زیر به قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این ترکیب اشاره می‌شود:

1. نوشتار: کلمه «مردم‌شناسی» باید با خط فاصله (نقطه) میان دو بخش «مردم» و «شناسی» نوشته شود. این نوع نوشتار نشان‌دهنده تلفیق دو مفهوم مختلف است.

2. تلفظ: وقتی این ترکیب را می‌خوانیم، ابتدا «مردم‌شناسی» و سپس «زبان» را با هم ترکیب می‌کنیم. به این ترتیب، تلفظ صحیح ترکیب به صورت «مردم‌شناسی‌زبان» یا با فاصله «مردم‌شناسی زبان» خواهد بود.

3. معنی شناسی: «مردم شناسی» به مطالعه گروه‌های انسانی و فرهنگ‌های آن‌ها اشاره دارد و زمانی که با کلمه «زبان» ترکیب می‌شود، به بررسی زبان‌ها و ارتباط آن‌ها با فرهنگ و جامعه می‌پردازد.

4. استفاده از علامت‌های نگارشی: در متون علمی، استفاده از گیومه برای اصطلاحات تخصصی یا نادرست نیست، اما در شرایط عمومی، نوشتن آن به صورت طبیعی و بدون علامت‌های اضافه‌تر کافی است.

5. حروف اضافه: در جملات، می‌توان از حروف اضافه مثل «از» یا «در» نیز استفاده کرد. به‌عنوان مثال: «مردم‌شناسی زبان، به بررسی تأثیرات اجتماعی بر زبان می‌پردازد.»

در نهایت، هنگام استفاده از این ترکیب در نوشتار، بهتر است به متن و زمینه آن توجه داشته باشید تا معنای درست و دقیقی منتقل شود.